Thursday, December 28, 2017
Wednesday, December 13, 2017
Now that political parties of all hues and colours are found indulging in converting bulks of of old notes to new currency at a premium with the connivance of bank officials,it is crystal clear that politicians are the real black money holders.whether demo is an economic reform or a political master stroke.modi needs to be congratulated for this step that has exposed bigwigs of his party as well as of opposition parties.the hardships being subjected to by ordny folk all these days is worth it.
Wednesday, December 6, 2017
HISTORIC PRIME MINISTER.
When I look back on the political arena since independence, I could identify only one person among those who adorned the office of pm,whose courageous decision ushered the social engineering that changed the political landscape of India,driving the congress born
out of freedom struggle to an insignificant corner.
He is none other than the raja of manda,Viswanath Pratap Singh, an honest and upright person who courageously took out Mandal commissions recommendations. ,lying dormant and implemented that gave rise to anointing backward class people to come up inn the political firmament which was till that time dominated by forward castes in all parties.he did it at the cost of his office and never dabbled in politics later and remained a recluse.
Modi says he is a fakir but dies not have the guts to nab the black money holders from his own party
V P Singh had the tenacity to swim against the waters and had no hesitation to dig out Bofors scandal.
He remains a forgotten hero of post independent era .
When I look back on the political arena since independence, I could identify only one person among those who adorned the office of pm,whose courageous decision ushered the social engineering that changed the political landscape of India,driving the congress born
out of freedom struggle to an insignificant corner.
He is none other than the raja of manda,Viswanath Pratap Singh, an honest and upright person who courageously took out Mandal commissions recommendations. ,lying dormant and implemented that gave rise to anointing backward class people to come up inn the political firmament which was till that time dominated by forward castes in all parties.he did it at the cost of his office and never dabbled in politics later and remained a recluse.
Modi says he is a fakir but dies not have the guts to nab the black money holders from his own party
V P Singh had the tenacity to swim against the waters and had no hesitation to dig out Bofors scandal.
He remains a forgotten hero of post independent era .
Wednesday, November 1, 2017
Enough is Enough
Arvind Kejriwal's unchallenged victory is becoming a catastrophe for Delhi. The sweeping victory of Narendra Modi is going to be disastrous for the country. Let us not break our heads in condemning or defending either of them. It will be a futile exercise. They don't deserve so much attention of the people. Let us leave them to their fate and call it a day! 01 Nov 2015.
Arvind Kejriwal's unchallenged victory is becoming a catastrophe for Delhi. The sweeping victory of Narendra Modi is going to be disastrous for the country. Let us not break our heads in condemning or defending either of them. It will be a futile exercise. They don't deserve so much attention of the people. Let us leave them to their fate and call it a day! 01 Nov 2015.
Tuesday, October 31, 2017
QUO VA DIS ???
It is more than hundred days that curfew in parts of j&k was promulgated and is continuing.every day there are armed clashes between security personnel and unruly protesters(inspired by jeehaadis) .the elected govt is a mute spectator.the surgical strike was a bold step taken by narendraji modi ,warning Pakistan that no more mujaahideen attacks would be tolerated.but this has resulted in daily skirmishes or armed clashes along loc,costing lives of our jawans.the crux of the matter is :: how long these uneasy condtinions can prevail and what next?.life goes on as leisurely as before across the rest of the country without bothering about the troubling times in j&k .USA.Russia.China etc await graver eruptions along the border to show their hand.Pakistan is insensitive and oblivian to possible consequences.the prevailing stalemate is vexatious.if at all India succeeds in annexing POK...credit needs to be given to Mr modi and not to bjp as he has proved to be a man of determination and guts.
It is more than hundred days that curfew in parts of j&k was promulgated and is continuing.every day there are armed clashes between security personnel and unruly protesters(inspired by jeehaadis) .the elected govt is a mute spectator.the surgical strike was a bold step taken by narendraji modi ,warning Pakistan that no more mujaahideen attacks would be tolerated.but this has resulted in daily skirmishes or armed clashes along loc,costing lives of our jawans.the crux of the matter is :: how long these uneasy condtinions can prevail and what next?.life goes on as leisurely as before across the rest of the country without bothering about the troubling times in j&k .USA.Russia.China etc await graver eruptions along the border to show their hand.Pakistan is insensitive and oblivian to possible consequences.the prevailing stalemate is vexatious.if at all India succeeds in annexing POK...credit needs to be given to Mr modi and not to bjp as he has proved to be a man of determination and guts.
Monday, October 23, 2017
Thursday, October 19, 2017
Feeling happy to have been taken in this group.i was born in kukalametta lakshmipuram(now known as KLpuram).my father kameswararao and his brother jagannadharao graduated from MR college .my association with vzm was only during 1947-49 as a student of municipal middle school,pedda cheruvu voddu in lower forms.as principal of sds autonomous college (1982-83 and 1988-1996),l got acquianted with many stalwart teachers of MR college ..i was privileged to watch kanyasulkam,courtesy adilxmi garu hm girls school,when akkineni addressed the invitees.
October 19,2013. Dr.Ravuri Bharadwaja, a Telugu novelist, short-story writer, poet and critic has passed away on 18-Oct-2013 i.e. only four days after collecting the Gyanpith Award in New Delhi on 14-Oct-2013. Many Writers, Poets, Politicians including the Chief Minister Mr.Reddy, Cine Artistes are visiting Dr.Ravuri’s house in our Colony (Vijaya Nagar Colony in Hyderabad) where He used to reside. His last journey is just passed away in front of our house with all Government Formalities.
I recollect, it was only because of Sri Akella Lakshmana Mohan Mohan garu, I had the chance of meeting Him in person twice – once during Aug’2011 when we searched for female voice over artistes for VoiceGate Technologies where I worked earlier and secondly on 14-Sep-2013 to share our happiness on His winning Gyanpith award. His formal education might have lasted till 7th class, but His written novels, plays and other books are being utilized by Students as course works carrying out research for their several Ph.D Degrees. Knowing and experiencing all in ample measures viz. hunger, non-education, insult, injustice, irregularities, adharma and unemployment, He raised his voice against them and contributed / donated money to many Universities, Colleges and the Poor in the name of His wife Kanthamma garu.
What sweet memory can there be for me when I said to Dr.Bharadwaja my name as “MMRao”, He asked me to elaborate it and my full name was written by Him in his Diary with my phone number !!!
I recollect, it was only because of Sri Akella Lakshmana Mohan Mohan garu, I had the chance of meeting Him in person twice – once during Aug’2011 when we searched for female voice over artistes for VoiceGate Technologies where I worked earlier and secondly on 14-Sep-2013 to share our happiness on His winning Gyanpith award. His formal education might have lasted till 7th class, but His written novels, plays and other books are being utilized by Students as course works carrying out research for their several Ph.D Degrees. Knowing and experiencing all in ample measures viz. hunger, non-education, insult, injustice, irregularities, adharma and unemployment, He raised his voice against them and contributed / donated money to many Universities, Colleges and the Poor in the name of His wife Kanthamma garu.
What sweet memory can there be for me when I said to Dr.Bharadwaja my name as “MMRao”, He asked me to elaborate it and my full name was written by Him in his Diary with my phone number !!!
AAVARANA(The act of concealing Truth)
The above kannada novel by S L Bhyrappa, translated
by Sandeep Balakrishna equips the reader with a new insight into the concept of secularism in Indian Democracy..
The contemporary literature on Ancient Indian HIstory is often written concealing the TRUTH.
If learning lessons from History is a mark of enlightenment, so is breaking free from VIKSHEPA (projecting untruth).
The pioneering technique adopted by Bhyrappa narrating the main story with another inside story(a historical account with authentic references) running parallel to main story makes it gripping and I could not put down the book even once til I reached the last page.
The Marxist Historians,Intellectuals,academics and progressive social thinkers need to read this book.
The translation is so good that one feels it is originally written in english.
SATYA MEVA JAYATE
a l mohan 29072014.
The above kannada novel by S L Bhyrappa, translated
by Sandeep Balakrishna equips the reader with a new insight into the concept of secularism in Indian Democracy..
The contemporary literature on Ancient Indian HIstory is often written concealing the TRUTH.
If learning lessons from History is a mark of enlightenment, so is breaking free from VIKSHEPA (projecting untruth).
The pioneering technique adopted by Bhyrappa narrating the main story with another inside story(a historical account with authentic references) running parallel to main story makes it gripping and I could not put down the book even once til I reached the last page.
The Marxist Historians,Intellectuals,academics and progressive social thinkers need to read this book.
The translation is so good that one feels it is originally written in english.
SATYA MEVA JAYATE
a l mohan 29072014.
Tuesday, October 17, 2017
Clarion Call.
The recent uproar about the prevailing conditions in corporate Junior college in the state warrants the attention of all.my appeal to the members of this group is to join in narrating their experiences on sending their wards to those colleges and their suggestions to rectify the situation.Healthy discussion on the issues involved could be profitable!
The recent uproar about the prevailing conditions in corporate Junior college in the state warrants the attention of all.my appeal to the members of this group is to join in narrating their experiences on sending their wards to those colleges and their suggestions to rectify the situation.Healthy discussion on the issues involved could be profitable!
Monday, October 16, 2017
(forwarded msg)
*చనిపోయిన అమ్మను చూసొచ్చాను!!!*
‘‘మీ హాస్పిటల్ లో ఒక బెడ్ కావాలి ఇస్తారా? డాక్టర్‘‘
సైదాబాద్ లో మాఇంటికి అతి సమీపంలోని జయానర్సింగ్ హోం లో గైనకాలజిస్ట్ డాక్టర్ ను అడిగాను.
ఆమె ‘‘ఎవరికి‘‘ అని అడిగారు.
‘‘మా అమ్మగారికి కావాలి. ఆమె కేన్సర్ పేషంట్ అవసాన దశలో ఉన్నారు. బిపి సుగర్ హై ఫ్లక్చ్యువేషన్లు వస్తున్నాయి. ఇంట్లో ఆమెను చూసుకోవడం కష్టం అవుతోంది‘‘ అన్నాను.
‘‘ఓహ్ టెర్మినల్లీ ఇల్ పేషంటా. నో ప్రాబ్లం. నేను మీకు ఒక ఎడ్రస్ ఇస్తాను అక్కడికి వెళ్ళండి. అది కేస్సర్ పేషంట్లకు ఏర్పాటు చేసిన స్పర్శ్ హాస్పీస్‘‘ అన్నారు.
ఆమె మాటలకు నేను ఆశ్చర్యపోయాను. ఎందుకంటే నేను జర్నలిస్టును. హైదరాబాద్ లో ఇటువంటి హాస్పీస్ ఉన్నదని కూడా నాకు తెలియదు.
డాక్టర్ కు థాంక్స్ చెప్పి బంజారాహిల్స్ రోడ్ నెంబర్ 12 లోని స్పర్శ్ హాస్పీస్ కు వెళ్ళాను.
డ్యూటీ నర్సు చాలా ఆదరంగా రిసీవ్ చేసుకొంది. ఆమె సిస్టర్ అని ఆమె చెబితేకానీ నాకు తెలియలేదు. సిస్టర్ మామూలు పంజాబీడ్రస్ లో ఉంది. హాస్పీస్ లోని సిస్టర్లు యూనిఫాం వేసుకోరు. మామూలు సివిల్ డ్రస్ లోనే ఉంటారు.
నన్ను చూస్తూనే చాలా చిన్నవయసు అన్నట్టు చూసింది.
కేస్ ఫైల్ మీద ఫిమేల్, 76 ఏళ్ళు అని ఉంది చూసింది.
‘‘మీ అమ్మగారి కోసమా?‘‘ అన్నది. నేను నవ్వి ‘‘అవును సిస్టర్. నేను నేను రావడానికి ఇంకా టైంపడుతుంది‘‘ అన్నాను.
ఆమె నా ధైర్యం చూసి నవ్వింది.
డ్యూటీ డాక్టర్ సుశీల్ రెడ్డి కి సబ్మిట్ చేస్తాను రేపు ఫోన్ చేస్తాము అన్నది.
మర్నాడు నాకు వారి నుంచే ఫోన్ ‘‘పేషంట్ ను ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు?‘‘ అని అడిగారు. నేను మర్యాదకు ‘‘నేనే వచ్చి మాట్లాడతాను డాక్టర్‘‘ అన్నాను.
మనసులో చాలా సందేహాలు. బంజారాహిల్స్ అంటే ఒళ్ళు బలిసినోళ్ళ జాగా. అక్కడ పెట్టారంటే వీళ్ళు ఏ రేంజ్ లో వసూలు చేస్తారో అనుకుంటూ వెళ్ళాను.
డాక్టర్ సుశీల్ రెడ్డి గారు ఉన్నారు. ‘‘మీ అమ్మగారి ఫైల్ చూశాను. ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు‘‘ అన్నారు.
అమ్మకూ నాకూ కేన్సర్ వచ్చిన దగ్గర నుంచీ ఆ క్షణం వరకూ వేలు కట్టాలి, లక్షలు సిద్ధం చేసుకొని డబ్బు ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు అన్నవారే కానీ పేషంటును ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు అన్నవారులేరు.
‘‘సార్ ఇక్కడ ఫీజులు అవీ ఏం కట్టాలి? ఎంతకట్టాలి?‘‘ అని అడిగాను.
‘‘మీరు ఏం కట్టనవసరంలేదు. ఇక్కడ అంతా ఫ్రీ. పేషంటుకు ఏ మందులు అయినా అవసరమైతే ఆ మందులు కూడా మేమే ఇస్తాము.‘‘ అన్నారు.
నేను తేరుకోవడానికి చాలా సేపు పట్టింది. భూమి మీద ఆసుపత్రులు అనే కబేళాలే కాకుండా ఇటువంటి పుణ్యస్థలాలు కూడా ఉన్నాయా? అని అనిపించింది.
అమ్మను తీసుకువెళ్ళాను. నర్సులు, ఆయాలు, డాక్టర్లు వచ్చి వెళుతున్నారు.
అమ్మ మూడు రోజులు బాగానే ఉంది. నాలుగో రోజు అనుమానం వచ్చింది. ‘‘ఏంట్రా నన్ను వృద్ధాశ్రమంలో చేర్చావా? నువ్వు వెళ్ళిపోతావా?‘‘ అని అడిగింది.
అమ్మకు తాను వచ్చింది కూడా ఆసుపత్రే అని తెలియదు. అలా తెలియకుండా ఉండడమే హాస్పీస్ ప్రత్యేకత.
‘‘కాదు ఇది ఆసుపత్రే‘‘ అన్నాను. ‘‘మరి మన డాక్టర్ గారు రావడంలేదే?‘‘ అని అడిగింది.
‘‘ఇక్కడ డాక్టర్ మారారు. రెడ్డగారు. ఫణిశ్రీగారు అని కొత్తడాక్టర్లను పెట్టాను. అమెరికా డాక్టర్లు‘‘ అన్నాను.
గైరియాట్రిక్ అనే వైద్యవిభాగంలో స్పెషలైజేషన్ చేసిన డాక్టర్లు వాళ్ళు. ఇది ఎక్కువగా అమెరికాలో ఉంది. అంటే వీరు వృద్ధాప్యం వచ్చిన వారికి ప్రత్యేక వైద్యులు. మనకు చైల్డ్ స్పెషలిస్టులు ఎలా ఉన్నారో అలా అన్నమాట.
డాక్టర్ ఫణిశ్రీ అంటే మా అమ్మకు చాలా ఇష్టం. ‘‘చక్కగా చిలకలా ఉంటుంది. నాతో నవ్వుతూ నా కూతురులా మాట్లాడుతుంది. రోజూ వస్తోంది. ఆమె డాక్టరా?‘‘ అని ఆశ్చర్యపోయింది.
హాస్పీస్ లో డాక్టర్లు వైట్ కోటు కూడా వేసుకోరు.
‘‘అవును. చాలా పెద్ద డాక్టర్ అమెరికాలో చదువుకొని వచ్చింది‘‘ అన్నాను.
‘‘ఎంత సాధారణంగా ఉందిరా?‘‘ అని ఆమె ఆశ్చర్యపోయింది.
రోజూ ఆయాలు, నర్సులు, డాక్టర్లతో అమ్మ సంతోషంగా ఉంది. దాదాపు నెలగడవబోతోంది అనగా ఒకరోజు డాక్టర్ ‘‘ఈ రోజు గడవడం కష్టమే‘‘ అన్నారు.
సాయంత్రం వచ్చి చూసి తీసుకుపోవచ్చు అన్నారు.
రాత్రికి ఇంటికి ఎత్తుకు వచ్చాను. మర్నాడు ఉదయం మళ్ళీ ఎత్తుకువెళ్ళాము.
సరిగ్గా పదిరోజుల క్రితం నాకు స్పర్శ్ హాస్పీస్ నుంచీ ఎస్ ఎం ఎస్ వచ్చింది. అక్టోబర్ 14న హాస్పీస్ పాలియేటివ్ కేర్ ఉత్సవం జరుపుతున్నాము రండి అని ఆహ్వానం.
నా మనసులో అమ్మ మళ్ళీ మెదలింది. ఈ తొమ్మిది రోజులు అమ్మను గుర్తుచేసుకుందాం అని అనంతసాహితిలోని కేన్సర్ పేజీ ద్వారా ‘‘అవసానాలయం‘‘ పేరుతో పాలియేటివ్ నవరాత్రులు నిర్వహించాము.
అది నేటితో పూర్తి అయింది.
స్పర్శ్ హాస్పీస్ కి పొద్దున్నే వెళ్ళాను. అమ్మ మంచం ముందుగా చూశాను.
అక్కడే అమ్మ నవ్వుతూ నాతో మాట్లాడేది. ‘‘పసిపిల్లలా నవ్వుతోంది‘‘ అని నర్సులు అనేవారు.
అమ్మ జీవితంలో మొదటి సారి అక్కడే మ్యాక్సీవేసుకుంది.
అవన్నీ గుర్తు వచ్చాయి.
పిలవడం అయితే పిలిచారు కానీ వాళ్ళ ఎజెండా ఏమిటో నాకూ తెలియదు. వాళ్ళు రమ్మంటే వెళ్ళడమే కానీ ఎదురు ప్రశ్నలు వేయలేని బానిసను నేను. అడవిలోని సింహాన్ని గేటు దగ్గర కట్టిపారేసుకున్నారు వాళ్ళు.
వెళ్ళి కూర్చున్నాను. తమ ఆత్మీయులతో కలసి చివరి క్షణాలు పంచుకున్న వారంతా అక్కడికి వచ్చారు.అక్కడే ఉన్న ప్రస్తుతం పేషంట్లు కూడా వచ్చారు.
వారిలో నాకు ఒక కొత్త కుర్ర స్నేహితురాలు దొరికింది. చాలా చిన్నవయసు అమ్మాయి. నాతో నవ్వుతూ మాట్లాడింది. సిద్దిపేట నుంచీ ఒక మిత్రుడు తన చిన్నారి కుమారుడిని తలచుకోవడానికి వచ్చాను అని అన్నాడు. ఒక వృద్ధ దంపతులు తమ కుమారుడిని తలచుకోవడానికి వచ్చాము అన్నారు. మహబూబ్ నగర్ నుంచీ ఒక లేడీ డాక్టర్ తన ఆత్మీయులను తలచుకోవడానికి వచ్చామని చెప్పారు. ఒక భర్త తన భార్యను తలచుకోవడానికి వచ్చాను అన్నారు.
ఈలోగా చాలా విచిత్రం గా సభప్రారంభం అయింది.
రోహిణితల్లి ముందుగా వచ్చి హాస్పీస్ లో సేవ చేస్తున్న సిబ్బంది అందరిచేత, కార్యనిర్వాహకుల చేత దీపాలు వెలిగింపచేశారు.
తరువాత ఆత్మీయులను తలచుకుని ఒక్కొక్కరిని వచ్చి దీపాలు వెలిగించి శ్రద్ధాంజలి ఘటించమని కోరారు.
ఒక్కొక్కరూ వచ్చి దీపం వెలిగించి తమ వారిని తలచుకుని తమ అనుభవాలు చెప్పారు.
ఒక కుమారుడుని కోల్పోయిన తండ్రి తానుపడిన బాధలు గుర్తుతెచ్చుకుని తన కుమారుడిని సదా గుర్తుచేసుకోవడానికి అద్భుతమైన సేవ ప్రారంభించానని చెప్పారు. తాను ఉండే ఏరియాలో శరీరాన్ని చలువ పేటికలో ఉంచడానికి ఒక రాత్రికి వేల రూపాయలు వసూలు చేస్తున్నారని అది భరించలేని వారు చాలా మంది ఉన్నారని తాను గమనించానని, కనుక తాను ఉన్న ఏరియాలో వారికి అంతిమసేవ చేయడం కోసం శరీరాన్ని ఉంచే చలువ పేటిక తయారు చేయించానని చెప్పారు. ఎవరు అడిగినా దాన్ని నేనే నా చేతులతో ఎత్తి వ్యానులోపెట్టి వారికి పంపిస్తానని చెప్పారు. తాను చేపట్టిన సేవను చాలా మంది వ్యతిరేకించారని, శవాలను ఉంచిన పేటిక ఇంటిలో ఉంచుకోకూడదని అన్నారని అయినా తాను వినలేదని అన్నారు. తన కుమారుని అనుక్షణం గుర్తుచేసుకొని ప్రతి వ్యక్తికి చివరి సేవ నేను చేస్తున్నాను అన్నారు. తాను ఆ పని మాననని చెప్పారట. దీంతో కొందరు చెప్పిన అభ్యంతరాలు పరిగణనలోకి తీసుకొని ఇంటి వాస్తు మార్చుకొని ఆ పేటిక వెళ్ళడానికి రావడానికి ప్రత్యేకంగా ఒక తలుపు చేయించానని చెప్పారు.
మానవత్వాన్ని మించిన సేవ మరొకటి లేదు. సర్వేశ్వరుడే శ్మశానంలో ఉన్నాడు. నిత్యం శవాలు కాలే కాశీపట్టణాన్ని మహానందవనం అంటారు. హిందూ సంప్రదాయాల్లో ఎవరో పుట్టించిన రోతకూతలు అవి. చావును కూడా సొమ్ముల సంపాదనకు కాకుండా మానవత్వంతో ఆయన చేపట్టిన నూతనసేవ అది. దాన్ని సమర్థించి వారిని అభిమానించడం జరిగింది. ముఖ్యంగా ఆయన కన్నా ఆయనతో వచ్చిన తల్లిని అభిమానించడం జరిగింది. భర్త చేస్తానన్న సేవను సమర్థించి ఆ పేటిక ఇంటిలో ఉంచడానికి సహకరించిన ఆ ఇల్లాలును ప్రథమంగా అభినందించడం జరిగింది.
ట్రస్ట్ చేస్తున్న సేవలను వివరిస్తూ సిఇఓ రామ్మోహన్ రావు తమకు తెలంగాణ ప్రభుత్వం స్థలం ఇచ్చిందని స్పర్శ్ హాస్పీస్ ఇప్పటి వరకూ అద్దెభవనంలో నడిపామని స్థలం వచ్చింది కనుక అక్కడ 50 పడకలతో తమ కార్యకలాపాలు విస్తరిస్తామని అన్నారు. భవన నిర్మాణానికి ఇటీవలే డాక్టర్ మద్దిరాల సుబ్రహ్మణ్యం అమెరికా యాత్ర చేసి వచ్చారని చెప్పారు. దాతలు తమకు వాగ్దానాలు చేశారని భవన నిర్మాణం ప్రారంభిస్తున్నామని అన్నారు.
భవనాన్ని కూడా ప్రతి పేషంట్లకు హరిత వనాలు కనిపించే విధంగా నిర్మిస్తున్నామని తెలిపారు.
ఒక ఆత్మీయుని కోల్పోయిన దంపతులు మాట్లాడుతూ పేషంట్లకు హరిత మైదానాలు, సుందర దృశ్యాలు కనిపించేలా నిర్మించడం కేరళలో చూశానని అటువంటి నిర్మాణాలు ఇక్కడ కూడా చేపట్టడం తమకు సంతోషంగా ఉందని అన్నారు. దాతలు ముందుకు వచ్చి భవన నిర్మాణం పూర్తికావాలని కోరుకున్నారు.
నాకు అక్కడ కలిగిని కొత్త కుర్ర స్నేహితురాలు మాట్లాడుతూ తనకు ఇంట్లో కన్నా ఇక్కడే చాలా బాగుందని చెప్పింది.
నేను కూడా అమ్మను తలచుకొని దీపంవెలిగించి రెండు మాటలు మాట్లాడతానని మొదలుపెట్టి చాలాసేపు మాట్లాడాను.
అమ్మ అక్కడ ఉండగానే మహబూబ్ నగర్ నుంచీ ఒక పేషంటు వచ్చాడు. అతని అంత్యక్రియలకు కూడా స్పర్శ్ హాస్పీసే డబ్బులు ఇవ్వడం నేను గమనించాను. అదే చెప్పాను. ఇటువంటి ఆసుపత్రి నేను ఎక్కడా చూడలేదన్నాను. ఇదే ఆధునిక దేవాలయం అన్నాను. పేషంట్లకూ, బంధువులకు ఇది ఒక తపోభూమి అన్నాను. ఇక్కడకు వచ్చి వెళ్ళిన వారికి జీవితంలో పరిపూర్ణత్వం వస్తుందన్నాను. జీవితం మీద పరిపూర్ణ అవగాహన వస్తుందన్నాను. దివ్యజీవనం అంటే ఏమిటో తెలుస్తుందని స్వానుభవంతో చెప్పాను.
జీవితచరమాంకంలోని వ్యక్తులకు ఒక వైద్యశాస్త్రరీత్యా సేవచేస్తూ, ప్రశాంతమనస్సును అందిస్తున్న సిబ్బందిని చూసి అసూయగా ఉందని నా అక్కసు వెళ్ళగక్కాను. పూర్వజన్మలో ఎంతో పుణ్యం చేసుకుంటేనో ఇటువంటి ఆర్తుల సేవ చేయగలరని, ఈ జన్మలో మళ్ళీ బ్రతికి ఉన్నవారికి అంత్యసేవలు చేసి స్పర్శ్ సిబ్బంది, కార్యనిర్వాహకులు, దాతలు ఇంకా పుణ్యంపెంచుకుంటున్నారని ఇదే నాకు అసూయకలిగిస్తోందని అన్నాను.
దేవతలు అంటే ఎక్కడో ఉండరని, నయాపైసా తీసుకోకుండా పేషంట్లకు అంత్యసేవను ఒకయోగంగా చేస్తున్నవారే దేవతలని చెప్పాను. దేవతలు అంటే వరాలిచ్చేవారు కాదు. దివ్యత్వం ఇచ్చేవారు. సామాన్యులకు తమ అనుగ్రహంతో దివ్యత్వాన్ని ఇస్తారు. మీరు కులమతప్రాంతీయతలకు అతీతంగా చేస్తున్న దేవతా సేవలను చూసి ఈర్ష్యపడుతున్నామని దాచుకోకుండా చెప్పాను. మీలో భాగస్వాములు కావడం వలన మేము కూడా దివ్యత్వం రుచి చూస్తున్నానని చెప్పాను. మా అమ్మచనిపోయే టప్పుడు ఆమెకు మీరు చేసిన సేవ చూశాక, మీ సేవలో నేను భాగస్వామ్యం కావడమే జీవితశేషంలో నేను చేయాల్సిన పనిగా ఆమె ఆధేశించిందనట్లుందని ప్రకటించాను.
మనిషికి మరణం తథ్యం. కానీ ఆ మరణంలోనూ గౌరవప్రదమైన మరణం ఉంటుందని చెప్పేదే హాస్పీస్. జీవిత చరమాంకవైద్య సేవ.
గత తొమ్మిది రోజుల నుంచీ ఈ రోజు వరకూ ఇవి చదువుతున్న మిత్రులకు ధన్యవాదాలు. మనిషికి మరణం తప్పదు. కానీ మరణంలో కూడా డిగ్నిటీ ఉంటుందని చాటిచెప్పేదే పాలియేటివ్ కేర్. సాధారణంగా నవరాత్రుల తరువాత ఆ సబ్జెక్టు విరమించడం జరుగుతుంది. పాలియేటివ్ కేర్ అంటే ఏమిటో తెలియని దుస్థితికి నేటి సభ్యసమాజం జారుకుంది. మహాభారతంలో భీష్ముడు అంపశయ్య మీద ఉన్న 58 రోజులే పాలియేటివ్ కేర్, హాస్పీస్ సేవలు. నేడు మన సంస్కృతి మనం నిలుపుకొని ఉంటే హాస్పీస్ అంటే ఏమిటో చెప్పుకోవాల్సిన దుస్థితి వచ్చి ఉండేది కాదు. ఈ దేవతలు మరింత తేలిగ్గా తమ సేవలు చేయగలిగి ఉండేవారు.
కనుక సామాన్యులకు కూడా హాస్పీస్ సేవలు అంటే ఏమిటి? పేషంట్ల పట్ల మనం ఎలా ఉండాలి? పేషంట్లు ఎలా ఉండాలో తెలియచెప్పే వ్యాసాలు కొనసాగుతాయి. స్పర్శ్ హాస్పీస్ నూతన భవనం నిర్మాణం జరుగుతున్న కారణంగా వారికి మద్దతుగా వారి సేవలకు ప్రచారం చేయడానికి ఇవి నిర్వహిస్తున్నాము.
చరమాంకంలోని కేన్సర్ పేషంట్లకు ఉచితంగా సేవలు చేస్తున్న స్పర్శ్ హాస్పీస్ వివరాలు అవసరమైనవారికి అందించండి. అవసానాలయాలలో మరణం కోసం వేచి చూస్తూ కేన్సర్ పేషంట్లు ఉన్నారు. వారిని దేవతలు సంరక్షిస్తున్నారు. వారికి మతం లేదు. కులం లేదు. వారికి కేవలం చావు మాత్రమే సత్యం.
వివరాలకు:
స్పర్శ్ హాస్పీస్
బంజారాహిల్స్
040 2338 4039
94904 48222
-------------------------------
ఏలూరిపాటి వెంకట రాజ సుబ్రహ్మణ్యం
ప్రత్యామ్నాయ మాధ్యమ పాత్రికేయ నిపుణుడు (forwarded msg) to
*చనిపోయిన అమ్మను చూసొచ్చాను!!!*
‘‘మీ హాస్పిటల్ లో ఒక బెడ్ కావాలి ఇస్తారా? డాక్టర్‘‘
సైదాబాద్ లో మాఇంటికి అతి సమీపంలోని జయానర్సింగ్ హోం లో గైనకాలజిస్ట్ డాక్టర్ ను అడిగాను.
ఆమె ‘‘ఎవరికి‘‘ అని అడిగారు.
‘‘మా అమ్మగారికి కావాలి. ఆమె కేన్సర్ పేషంట్ అవసాన దశలో ఉన్నారు. బిపి సుగర్ హై ఫ్లక్చ్యువేషన్లు వస్తున్నాయి. ఇంట్లో ఆమెను చూసుకోవడం కష్టం అవుతోంది‘‘ అన్నాను.
‘‘ఓహ్ టెర్మినల్లీ ఇల్ పేషంటా. నో ప్రాబ్లం. నేను మీకు ఒక ఎడ్రస్ ఇస్తాను అక్కడికి వెళ్ళండి. అది కేస్సర్ పేషంట్లకు ఏర్పాటు చేసిన స్పర్శ్ హాస్పీస్‘‘ అన్నారు.
ఆమె మాటలకు నేను ఆశ్చర్యపోయాను. ఎందుకంటే నేను జర్నలిస్టును. హైదరాబాద్ లో ఇటువంటి హాస్పీస్ ఉన్నదని కూడా నాకు తెలియదు.
డాక్టర్ కు థాంక్స్ చెప్పి బంజారాహిల్స్ రోడ్ నెంబర్ 12 లోని స్పర్శ్ హాస్పీస్ కు వెళ్ళాను.
డ్యూటీ నర్సు చాలా ఆదరంగా రిసీవ్ చేసుకొంది. ఆమె సిస్టర్ అని ఆమె చెబితేకానీ నాకు తెలియలేదు. సిస్టర్ మామూలు పంజాబీడ్రస్ లో ఉంది. హాస్పీస్ లోని సిస్టర్లు యూనిఫాం వేసుకోరు. మామూలు సివిల్ డ్రస్ లోనే ఉంటారు.
నన్ను చూస్తూనే చాలా చిన్నవయసు అన్నట్టు చూసింది.
కేస్ ఫైల్ మీద ఫిమేల్, 76 ఏళ్ళు అని ఉంది చూసింది.
‘‘మీ అమ్మగారి కోసమా?‘‘ అన్నది. నేను నవ్వి ‘‘అవును సిస్టర్. నేను నేను రావడానికి ఇంకా టైంపడుతుంది‘‘ అన్నాను.
ఆమె నా ధైర్యం చూసి నవ్వింది.
డ్యూటీ డాక్టర్ సుశీల్ రెడ్డి కి సబ్మిట్ చేస్తాను రేపు ఫోన్ చేస్తాము అన్నది.
మర్నాడు నాకు వారి నుంచే ఫోన్ ‘‘పేషంట్ ను ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు?‘‘ అని అడిగారు. నేను మర్యాదకు ‘‘నేనే వచ్చి మాట్లాడతాను డాక్టర్‘‘ అన్నాను.
మనసులో చాలా సందేహాలు. బంజారాహిల్స్ అంటే ఒళ్ళు బలిసినోళ్ళ జాగా. అక్కడ పెట్టారంటే వీళ్ళు ఏ రేంజ్ లో వసూలు చేస్తారో అనుకుంటూ వెళ్ళాను.
డాక్టర్ సుశీల్ రెడ్డి గారు ఉన్నారు. ‘‘మీ అమ్మగారి ఫైల్ చూశాను. ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు‘‘ అన్నారు.
అమ్మకూ నాకూ కేన్సర్ వచ్చిన దగ్గర నుంచీ ఆ క్షణం వరకూ వేలు కట్టాలి, లక్షలు సిద్ధం చేసుకొని డబ్బు ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు అన్నవారే కానీ పేషంటును ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు అన్నవారులేరు.
‘‘సార్ ఇక్కడ ఫీజులు అవీ ఏం కట్టాలి? ఎంతకట్టాలి?‘‘ అని అడిగాను.
‘‘మీరు ఏం కట్టనవసరంలేదు. ఇక్కడ అంతా ఫ్రీ. పేషంటుకు ఏ మందులు అయినా అవసరమైతే ఆ మందులు కూడా మేమే ఇస్తాము.‘‘ అన్నారు.
నేను తేరుకోవడానికి చాలా సేపు పట్టింది. భూమి మీద ఆసుపత్రులు అనే కబేళాలే కాకుండా ఇటువంటి పుణ్యస్థలాలు కూడా ఉన్నాయా? అని అనిపించింది.
అమ్మను తీసుకువెళ్ళాను. నర్సులు, ఆయాలు, డాక్టర్లు వచ్చి వెళుతున్నారు.
అమ్మ మూడు రోజులు బాగానే ఉంది. నాలుగో రోజు అనుమానం వచ్చింది. ‘‘ఏంట్రా నన్ను వృద్ధాశ్రమంలో చేర్చావా? నువ్వు వెళ్ళిపోతావా?‘‘ అని అడిగింది.
అమ్మకు తాను వచ్చింది కూడా ఆసుపత్రే అని తెలియదు. అలా తెలియకుండా ఉండడమే హాస్పీస్ ప్రత్యేకత.
‘‘కాదు ఇది ఆసుపత్రే‘‘ అన్నాను. ‘‘మరి మన డాక్టర్ గారు రావడంలేదే?‘‘ అని అడిగింది.
‘‘ఇక్కడ డాక్టర్ మారారు. రెడ్డగారు. ఫణిశ్రీగారు అని కొత్తడాక్టర్లను పెట్టాను. అమెరికా డాక్టర్లు‘‘ అన్నాను.
గైరియాట్రిక్ అనే వైద్యవిభాగంలో స్పెషలైజేషన్ చేసిన డాక్టర్లు వాళ్ళు. ఇది ఎక్కువగా అమెరికాలో ఉంది. అంటే వీరు వృద్ధాప్యం వచ్చిన వారికి ప్రత్యేక వైద్యులు. మనకు చైల్డ్ స్పెషలిస్టులు ఎలా ఉన్నారో అలా అన్నమాట.
డాక్టర్ ఫణిశ్రీ అంటే మా అమ్మకు చాలా ఇష్టం. ‘‘చక్కగా చిలకలా ఉంటుంది. నాతో నవ్వుతూ నా కూతురులా మాట్లాడుతుంది. రోజూ వస్తోంది. ఆమె డాక్టరా?‘‘ అని ఆశ్చర్యపోయింది.
హాస్పీస్ లో డాక్టర్లు వైట్ కోటు కూడా వేసుకోరు.
‘‘అవును. చాలా పెద్ద డాక్టర్ అమెరికాలో చదువుకొని వచ్చింది‘‘ అన్నాను.
‘‘ఎంత సాధారణంగా ఉందిరా?‘‘ అని ఆమె ఆశ్చర్యపోయింది.
రోజూ ఆయాలు, నర్సులు, డాక్టర్లతో అమ్మ సంతోషంగా ఉంది. దాదాపు నెలగడవబోతోంది అనగా ఒకరోజు డాక్టర్ ‘‘ఈ రోజు గడవడం కష్టమే‘‘ అన్నారు.
సాయంత్రం వచ్చి చూసి తీసుకుపోవచ్చు అన్నారు.
రాత్రికి ఇంటికి ఎత్తుకు వచ్చాను. మర్నాడు ఉదయం మళ్ళీ ఎత్తుకువెళ్ళాము.
సరిగ్గా పదిరోజుల క్రితం నాకు స్పర్శ్ హాస్పీస్ నుంచీ ఎస్ ఎం ఎస్ వచ్చింది. అక్టోబర్ 14న హాస్పీస్ పాలియేటివ్ కేర్ ఉత్సవం జరుపుతున్నాము రండి అని ఆహ్వానం.
నా మనసులో అమ్మ మళ్ళీ మెదలింది. ఈ తొమ్మిది రోజులు అమ్మను గుర్తుచేసుకుందాం అని అనంతసాహితిలోని కేన్సర్ పేజీ ద్వారా ‘‘అవసానాలయం‘‘ పేరుతో పాలియేటివ్ నవరాత్రులు నిర్వహించాము.
అది నేటితో పూర్తి అయింది.
స్పర్శ్ హాస్పీస్ కి పొద్దున్నే వెళ్ళాను. అమ్మ మంచం ముందుగా చూశాను.
అక్కడే అమ్మ నవ్వుతూ నాతో మాట్లాడేది. ‘‘పసిపిల్లలా నవ్వుతోంది‘‘ అని నర్సులు అనేవారు.
అమ్మ జీవితంలో మొదటి సారి అక్కడే మ్యాక్సీవేసుకుంది.
అవన్నీ గుర్తు వచ్చాయి.
పిలవడం అయితే పిలిచారు కానీ వాళ్ళ ఎజెండా ఏమిటో నాకూ తెలియదు. వాళ్ళు రమ్మంటే వెళ్ళడమే కానీ ఎదురు ప్రశ్నలు వేయలేని బానిసను నేను. అడవిలోని సింహాన్ని గేటు దగ్గర కట్టిపారేసుకున్నారు వాళ్ళు.
వెళ్ళి కూర్చున్నాను. తమ ఆత్మీయులతో కలసి చివరి క్షణాలు పంచుకున్న వారంతా అక్కడికి వచ్చారు.అక్కడే ఉన్న ప్రస్తుతం పేషంట్లు కూడా వచ్చారు.
వారిలో నాకు ఒక కొత్త కుర్ర స్నేహితురాలు దొరికింది. చాలా చిన్నవయసు అమ్మాయి. నాతో నవ్వుతూ మాట్లాడింది. సిద్దిపేట నుంచీ ఒక మిత్రుడు తన చిన్నారి కుమారుడిని తలచుకోవడానికి వచ్చాను అని అన్నాడు. ఒక వృద్ధ దంపతులు తమ కుమారుడిని తలచుకోవడానికి వచ్చాము అన్నారు. మహబూబ్ నగర్ నుంచీ ఒక లేడీ డాక్టర్ తన ఆత్మీయులను తలచుకోవడానికి వచ్చామని చెప్పారు. ఒక భర్త తన భార్యను తలచుకోవడానికి వచ్చాను అన్నారు.
ఈలోగా చాలా విచిత్రం గా సభప్రారంభం అయింది.
రోహిణితల్లి ముందుగా వచ్చి హాస్పీస్ లో సేవ చేస్తున్న సిబ్బంది అందరిచేత, కార్యనిర్వాహకుల చేత దీపాలు వెలిగింపచేశారు.
తరువాత ఆత్మీయులను తలచుకుని ఒక్కొక్కరిని వచ్చి దీపాలు వెలిగించి శ్రద్ధాంజలి ఘటించమని కోరారు.
ఒక్కొక్కరూ వచ్చి దీపం వెలిగించి తమ వారిని తలచుకుని తమ అనుభవాలు చెప్పారు.
ఒక కుమారుడుని కోల్పోయిన తండ్రి తానుపడిన బాధలు గుర్తుతెచ్చుకుని తన కుమారుడిని సదా గుర్తుచేసుకోవడానికి అద్భుతమైన సేవ ప్రారంభించానని చెప్పారు. తాను ఉండే ఏరియాలో శరీరాన్ని చలువ పేటికలో ఉంచడానికి ఒక రాత్రికి వేల రూపాయలు వసూలు చేస్తున్నారని అది భరించలేని వారు చాలా మంది ఉన్నారని తాను గమనించానని, కనుక తాను ఉన్న ఏరియాలో వారికి అంతిమసేవ చేయడం కోసం శరీరాన్ని ఉంచే చలువ పేటిక తయారు చేయించానని చెప్పారు. ఎవరు అడిగినా దాన్ని నేనే నా చేతులతో ఎత్తి వ్యానులోపెట్టి వారికి పంపిస్తానని చెప్పారు. తాను చేపట్టిన సేవను చాలా మంది వ్యతిరేకించారని, శవాలను ఉంచిన పేటిక ఇంటిలో ఉంచుకోకూడదని అన్నారని అయినా తాను వినలేదని అన్నారు. తన కుమారుని అనుక్షణం గుర్తుచేసుకొని ప్రతి వ్యక్తికి చివరి సేవ నేను చేస్తున్నాను అన్నారు. తాను ఆ పని మాననని చెప్పారట. దీంతో కొందరు చెప్పిన అభ్యంతరాలు పరిగణనలోకి తీసుకొని ఇంటి వాస్తు మార్చుకొని ఆ పేటిక వెళ్ళడానికి రావడానికి ప్రత్యేకంగా ఒక తలుపు చేయించానని చెప్పారు.
మానవత్వాన్ని మించిన సేవ మరొకటి లేదు. సర్వేశ్వరుడే శ్మశానంలో ఉన్నాడు. నిత్యం శవాలు కాలే కాశీపట్టణాన్ని మహానందవనం అంటారు. హిందూ సంప్రదాయాల్లో ఎవరో పుట్టించిన రోతకూతలు అవి. చావును కూడా సొమ్ముల సంపాదనకు కాకుండా మానవత్వంతో ఆయన చేపట్టిన నూతనసేవ అది. దాన్ని సమర్థించి వారిని అభిమానించడం జరిగింది. ముఖ్యంగా ఆయన కన్నా ఆయనతో వచ్చిన తల్లిని అభిమానించడం జరిగింది. భర్త చేస్తానన్న సేవను సమర్థించి ఆ పేటిక ఇంటిలో ఉంచడానికి సహకరించిన ఆ ఇల్లాలును ప్రథమంగా అభినందించడం జరిగింది.
ట్రస్ట్ చేస్తున్న సేవలను వివరిస్తూ సిఇఓ రామ్మోహన్ రావు తమకు తెలంగాణ ప్రభుత్వం స్థలం ఇచ్చిందని స్పర్శ్ హాస్పీస్ ఇప్పటి వరకూ అద్దెభవనంలో నడిపామని స్థలం వచ్చింది కనుక అక్కడ 50 పడకలతో తమ కార్యకలాపాలు విస్తరిస్తామని అన్నారు. భవన నిర్మాణానికి ఇటీవలే డాక్టర్ మద్దిరాల సుబ్రహ్మణ్యం అమెరికా యాత్ర చేసి వచ్చారని చెప్పారు. దాతలు తమకు వాగ్దానాలు చేశారని భవన నిర్మాణం ప్రారంభిస్తున్నామని అన్నారు.
భవనాన్ని కూడా ప్రతి పేషంట్లకు హరిత వనాలు కనిపించే విధంగా నిర్మిస్తున్నామని తెలిపారు.
ఒక ఆత్మీయుని కోల్పోయిన దంపతులు మాట్లాడుతూ పేషంట్లకు హరిత మైదానాలు, సుందర దృశ్యాలు కనిపించేలా నిర్మించడం కేరళలో చూశానని అటువంటి నిర్మాణాలు ఇక్కడ కూడా చేపట్టడం తమకు సంతోషంగా ఉందని అన్నారు. దాతలు ముందుకు వచ్చి భవన నిర్మాణం పూర్తికావాలని కోరుకున్నారు.
నాకు అక్కడ కలిగిని కొత్త కుర్ర స్నేహితురాలు మాట్లాడుతూ తనకు ఇంట్లో కన్నా ఇక్కడే చాలా బాగుందని చెప్పింది.
నేను కూడా అమ్మను తలచుకొని దీపంవెలిగించి రెండు మాటలు మాట్లాడతానని మొదలుపెట్టి చాలాసేపు మాట్లాడాను.
అమ్మ అక్కడ ఉండగానే మహబూబ్ నగర్ నుంచీ ఒక పేషంటు వచ్చాడు. అతని అంత్యక్రియలకు కూడా స్పర్శ్ హాస్పీసే డబ్బులు ఇవ్వడం నేను గమనించాను. అదే చెప్పాను. ఇటువంటి ఆసుపత్రి నేను ఎక్కడా చూడలేదన్నాను. ఇదే ఆధునిక దేవాలయం అన్నాను. పేషంట్లకూ, బంధువులకు ఇది ఒక తపోభూమి అన్నాను. ఇక్కడకు వచ్చి వెళ్ళిన వారికి జీవితంలో పరిపూర్ణత్వం వస్తుందన్నాను. జీవితం మీద పరిపూర్ణ అవగాహన వస్తుందన్నాను. దివ్యజీవనం అంటే ఏమిటో తెలుస్తుందని స్వానుభవంతో చెప్పాను.
జీవితచరమాంకంలోని వ్యక్తులకు ఒక వైద్యశాస్త్రరీత్యా సేవచేస్తూ, ప్రశాంతమనస్సును అందిస్తున్న సిబ్బందిని చూసి అసూయగా ఉందని నా అక్కసు వెళ్ళగక్కాను. పూర్వజన్మలో ఎంతో పుణ్యం చేసుకుంటేనో ఇటువంటి ఆర్తుల సేవ చేయగలరని, ఈ జన్మలో మళ్ళీ బ్రతికి ఉన్నవారికి అంత్యసేవలు చేసి స్పర్శ్ సిబ్బంది, కార్యనిర్వాహకులు, దాతలు ఇంకా పుణ్యంపెంచుకుంటున్నారని ఇదే నాకు అసూయకలిగిస్తోందని అన్నాను.
దేవతలు అంటే ఎక్కడో ఉండరని, నయాపైసా తీసుకోకుండా పేషంట్లకు అంత్యసేవను ఒకయోగంగా చేస్తున్నవారే దేవతలని చెప్పాను. దేవతలు అంటే వరాలిచ్చేవారు కాదు. దివ్యత్వం ఇచ్చేవారు. సామాన్యులకు తమ అనుగ్రహంతో దివ్యత్వాన్ని ఇస్తారు. మీరు కులమతప్రాంతీయతలకు అతీతంగా చేస్తున్న దేవతా సేవలను చూసి ఈర్ష్యపడుతున్నామని దాచుకోకుండా చెప్పాను. మీలో భాగస్వాములు కావడం వలన మేము కూడా దివ్యత్వం రుచి చూస్తున్నానని చెప్పాను. మా అమ్మచనిపోయే టప్పుడు ఆమెకు మీరు చేసిన సేవ చూశాక, మీ సేవలో నేను భాగస్వామ్యం కావడమే జీవితశేషంలో నేను చేయాల్సిన పనిగా ఆమె ఆధేశించిందనట్లుందని ప్రకటించాను.
మనిషికి మరణం తథ్యం. కానీ ఆ మరణంలోనూ గౌరవప్రదమైన మరణం ఉంటుందని చెప్పేదే హాస్పీస్. జీవిత చరమాంకవైద్య సేవ.
గత తొమ్మిది రోజుల నుంచీ ఈ రోజు వరకూ ఇవి చదువుతున్న మిత్రులకు ధన్యవాదాలు. మనిషికి మరణం తప్పదు. కానీ మరణంలో కూడా డిగ్నిటీ ఉంటుందని చాటిచెప్పేదే పాలియేటివ్ కేర్. సాధారణంగా నవరాత్రుల తరువాత ఆ సబ్జెక్టు విరమించడం జరుగుతుంది. పాలియేటివ్ కేర్ అంటే ఏమిటో తెలియని దుస్థితికి నేటి సభ్యసమాజం జారుకుంది. మహాభారతంలో భీష్ముడు అంపశయ్య మీద ఉన్న 58 రోజులే పాలియేటివ్ కేర్, హాస్పీస్ సేవలు. నేడు మన సంస్కృతి మనం నిలుపుకొని ఉంటే హాస్పీస్ అంటే ఏమిటో చెప్పుకోవాల్సిన దుస్థితి వచ్చి ఉండేది కాదు. ఈ దేవతలు మరింత తేలిగ్గా తమ సేవలు చేయగలిగి ఉండేవారు.
కనుక సామాన్యులకు కూడా హాస్పీస్ సేవలు అంటే ఏమిటి? పేషంట్ల పట్ల మనం ఎలా ఉండాలి? పేషంట్లు ఎలా ఉండాలో తెలియచెప్పే వ్యాసాలు కొనసాగుతాయి. స్పర్శ్ హాస్పీస్ నూతన భవనం నిర్మాణం జరుగుతున్న కారణంగా వారికి మద్దతుగా వారి సేవలకు ప్రచారం చేయడానికి ఇవి నిర్వహిస్తున్నాము.
చరమాంకంలోని కేన్సర్ పేషంట్లకు ఉచితంగా సేవలు చేస్తున్న స్పర్శ్ హాస్పీస్ వివరాలు అవసరమైనవారికి అందించండి. అవసానాలయాలలో మరణం కోసం వేచి చూస్తూ కేన్సర్ పేషంట్లు ఉన్నారు. వారిని దేవతలు సంరక్షిస్తున్నారు. వారికి మతం లేదు. కులం లేదు. వారికి కేవలం చావు మాత్రమే సత్యం.
వివరాలకు:
స్పర్శ్ హాస్పీస్
బంజారాహిల్స్
040 2338 4039
94904 48222
-------------------------------
ఏలూరిపాటి వెంకట రాజ సుబ్రహ్మణ్యం
ప్రత్యామ్నాయ మాధ్యమ పాత్రికేయ నిపుణుడు (forwarded msg) to
Forwarded as received
#Indians - The #Father_Of #Mathematics....??
The standard story taught to Indian school students is that development of the sciences started with the “Newtonian Revolution” whereby calculus was invented independently by Leibniz and Newton. This spurred the growth of physics and astronomy as it is known today.
During the rule of Mongols, Europeans had long enjoyed a safe land passage (the Silk Road) to India and China, which led to trade of valuable goods such as spices and silk. With the fall of Constantinople to the Ottoman Turks in 1453, the land route to Asia became much more difficult and dangerous. Hence silk and spice became costly and Arab merchants began to have monopoly over trade.
During this time European governments desperately sought to develop reliable trade routes to India, preferably through the sea, for direct trade with India. The foremost problem faced by Europeans explorers were navigational problem. Navigation was both strategically and economically the key to the prosperity of Europe of that time. Columbus and Vasco da Gama were ignorant of celestial navigation and used dead reckoning for navigation. Vasco da Gama, could not navigate the Indian Ocean as he lacked knowledge of celestial navigation and needed an Indian pilot to guide him across the sea from Melinde in Africa, to Calicut in India.
The weakness of European navigation was due to lack of accurate calendar and trigonometric tables. The European calendars were inaccurate as clumsy Roman numerals made it difficult to handle fractions and they did not know about infinite series which were key to accurate trigonometric calculation and development of calculus.
Therefore in order to learn Indian calendar and navigational methods Jesuits, like Matteo Ricci, were sent to India. Ricci learned Indian astronomy (jyotisa), in the vicinity of Cochin. His mentor Christopher Clavius used his inputs to modify the Gregorian calendar and use decimal notation instead of roman numerals.
“Taylor” series expansions for sine, cosine and arctangent functions were found in Indian mathematics and astronomy texts at least two centuries before Europeans developed them. These trigonometric tables were highly accurate even by today’s standard. These were found specifically in the works of Madhava.
Madhava of Sangamagrama (1340 –1425), was an Indian mathematician-astronomer from the town of Sangamagrama (near Thrissur), Kerala. He is considered the founder of the Kerala school of astronomy and mathematics. He was the first to use infinite series approximations for a range of trigonometric functions.
He realized that, by successively adding and subtracting different odd number fractions to infinity, he could home in on an exact formula for π. Through his application of this series, Madhava obtained a value for π correct to an astonishing 13 decimal places.
Madhava’s series are described in the terminology prevalent at that time. These present-day counterparts of the infinite series expressions discovered by Madhava are the following:
1 sin x = x − x3/3! + x5/5! − x7/7! + …
2 cos x = 1 − x2/2! + x4/4! − x6/6! + …
3 arctan x = x − x3/3 + x5/5 − x7/7 + …
4 π/4 = 1 − 1/3 + 1/5 − 1/7 + …
Madhava also laid the foundations for the development of calculus, which were further developed by his successors. Madhava developed some components of calculus such as differentiation, term-by-term integration, iterative methods for solutions of non-linear equations, and the theory that the area under a curve is its integral.
and
Sridharacharya ( 750 CE, India , Bengal ) was an Indian mathematician, Sanskrit pandit and philosopher.
He was born in Bhurishresti village (at present day Hughli) in the 8th Century AD.
His father's name was Baladev Acharya and his mother's name was Acchoka bai.
His father was a Sanskrit pandit.
He was known for 2 treatises:
Trisatika (nit sometimes called the Patiganitasara) and the Patiganita.
His major work Patiganitasara was named Trisatika because it was written in three hundred slokas.
The book discusses counting of numbers, measures, natural number, multiplication, division, zero, squares, cubes, fraction, rule of three, interest- calculation, joint business or partnership and mensurations.
He gave an exposition on the zero.
He wrote, "
If zero is added to any number, the sum is the same number;
if zero is subtracted from any number, the number remains unchanged; if zero is multiplied by any number, the product is zero".
In the case of dividing a fraction he has found out the method of multiplying the fraction by the reciprocal of the divisor.
He wrote on the practical applications of algebra.
He separated algebra from arithmetic
He was one of the first to give a formula for solving quadratic equations.
Derivation:
ax^{2}+bx+c=0
Multiply both sides by 4a,
4a^{2}x^{2}+4abx+4ac=0
Subtract 4ac from both sides
4a^{2}x^{2}+4abx=-4ac
Add b^{2} to both sides,
(m+n)^{2}=m^{2}+2mn+n^{2}
Complete the square on the left side,
(2ax+b)^{2}=b^{2}-4ac={D}
Take square roots,
and many more....
These were taken to Europe by Jesuits. However two centuries were needed before Europeans could understand and develop them into science and mathematics as we know it today.
So next time somebody ridicules ancient Indian science, tell them that European science is actually a gift from India.
🙏🙏
(Written by Amartya Talukdar)
#Indians - The #Father_Of #Mathematics....??
The standard story taught to Indian school students is that development of the sciences started with the “Newtonian Revolution” whereby calculus was invented independently by Leibniz and Newton. This spurred the growth of physics and astronomy as it is known today.
During the rule of Mongols, Europeans had long enjoyed a safe land passage (the Silk Road) to India and China, which led to trade of valuable goods such as spices and silk. With the fall of Constantinople to the Ottoman Turks in 1453, the land route to Asia became much more difficult and dangerous. Hence silk and spice became costly and Arab merchants began to have monopoly over trade.
During this time European governments desperately sought to develop reliable trade routes to India, preferably through the sea, for direct trade with India. The foremost problem faced by Europeans explorers were navigational problem. Navigation was both strategically and economically the key to the prosperity of Europe of that time. Columbus and Vasco da Gama were ignorant of celestial navigation and used dead reckoning for navigation. Vasco da Gama, could not navigate the Indian Ocean as he lacked knowledge of celestial navigation and needed an Indian pilot to guide him across the sea from Melinde in Africa, to Calicut in India.
The weakness of European navigation was due to lack of accurate calendar and trigonometric tables. The European calendars were inaccurate as clumsy Roman numerals made it difficult to handle fractions and they did not know about infinite series which were key to accurate trigonometric calculation and development of calculus.
Therefore in order to learn Indian calendar and navigational methods Jesuits, like Matteo Ricci, were sent to India. Ricci learned Indian astronomy (jyotisa), in the vicinity of Cochin. His mentor Christopher Clavius used his inputs to modify the Gregorian calendar and use decimal notation instead of roman numerals.
“Taylor” series expansions for sine, cosine and arctangent functions were found in Indian mathematics and astronomy texts at least two centuries before Europeans developed them. These trigonometric tables were highly accurate even by today’s standard. These were found specifically in the works of Madhava.
Madhava of Sangamagrama (1340 –1425), was an Indian mathematician-astronomer from the town of Sangamagrama (near Thrissur), Kerala. He is considered the founder of the Kerala school of astronomy and mathematics. He was the first to use infinite series approximations for a range of trigonometric functions.
He realized that, by successively adding and subtracting different odd number fractions to infinity, he could home in on an exact formula for π. Through his application of this series, Madhava obtained a value for π correct to an astonishing 13 decimal places.
Madhava’s series are described in the terminology prevalent at that time. These present-day counterparts of the infinite series expressions discovered by Madhava are the following:
1 sin x = x − x3/3! + x5/5! − x7/7! + …
2 cos x = 1 − x2/2! + x4/4! − x6/6! + …
3 arctan x = x − x3/3 + x5/5 − x7/7 + …
4 π/4 = 1 − 1/3 + 1/5 − 1/7 + …
Madhava also laid the foundations for the development of calculus, which were further developed by his successors. Madhava developed some components of calculus such as differentiation, term-by-term integration, iterative methods for solutions of non-linear equations, and the theory that the area under a curve is its integral.
and
Sridharacharya ( 750 CE, India , Bengal ) was an Indian mathematician, Sanskrit pandit and philosopher.
He was born in Bhurishresti village (at present day Hughli) in the 8th Century AD.
His father's name was Baladev Acharya and his mother's name was Acchoka bai.
His father was a Sanskrit pandit.
He was known for 2 treatises:
Trisatika (nit sometimes called the Patiganitasara) and the Patiganita.
His major work Patiganitasara was named Trisatika because it was written in three hundred slokas.
The book discusses counting of numbers, measures, natural number, multiplication, division, zero, squares, cubes, fraction, rule of three, interest- calculation, joint business or partnership and mensurations.
He gave an exposition on the zero.
He wrote, "
If zero is added to any number, the sum is the same number;
if zero is subtracted from any number, the number remains unchanged; if zero is multiplied by any number, the product is zero".
In the case of dividing a fraction he has found out the method of multiplying the fraction by the reciprocal of the divisor.
He wrote on the practical applications of algebra.
He separated algebra from arithmetic
He was one of the first to give a formula for solving quadratic equations.
Derivation:
ax^{2}+bx+c=0
Multiply both sides by 4a,
4a^{2}x^{2}+4abx+4ac=0
Subtract 4ac from both sides
4a^{2}x^{2}+4abx=-4ac
Add b^{2} to both sides,
(m+n)^{2}=m^{2}+2mn+n^{2}
Complete the square on the left side,
(2ax+b)^{2}=b^{2}-4ac={D}
Take square roots,
and many more....
These were taken to Europe by Jesuits. However two centuries were needed before Europeans could understand and develop them into science and mathematics as we know it today.
So next time somebody ridicules ancient Indian science, tell them that European science is actually a gift from India.
🙏🙏
(Written by Amartya Talukdar)
16 October 2016. One more phantom
Modi's recent deal with Zuckerberg in discovering internet.org is one more phantom for the poor people of India. Earlier Modi made national banks open accounts with zero balance for millions of poor people. To date, their accounts remain with the same balance. So shall be the dream of internet.org to provide a job for every poor Indian who opens a Facebook account to get access to internet.org. We in India may not be capable of understanding the Ethiopian dream of zuckerberg who is already running into losses from Facebook. How come the so called intelligent American Indians who have become fat with their affluence on account of their residence in US dont care to read between the lines.
Modi's recent deal with Zuckerberg in discovering internet.org is one more phantom for the poor people of India. Earlier Modi made national banks open accounts with zero balance for millions of poor people. To date, their accounts remain with the same balance. So shall be the dream of internet.org to provide a job for every poor Indian who opens a Facebook account to get access to internet.org. We in India may not be capable of understanding the Ethiopian dream of zuckerberg who is already running into losses from Facebook. How come the so called intelligent American Indians who have become fat with their affluence on account of their residence in US dont care to read between the lines.
Sunday, October 15, 2017
ARJUN REDDY
Watched the above titled Telugu movie today.it is different and distinct from the usual run of the mill Telugu movies.
Vijay's performance as a brilliant surgeon with obsessive psychosis is UNMATCHABLE.he literally lived in the character of Arjun Reddy.the so called obscenity ,talked about by zealous critics is not felt at any time.no doubt the story line is another version of "love triumphs against all odds", narrated through background of medicos. 16 October 2017.
Watched the above titled Telugu movie today.it is different and distinct from the usual run of the mill Telugu movies.
Vijay's performance as a brilliant surgeon with obsessive psychosis is UNMATCHABLE.he literally lived in the character of Arjun Reddy.the so called obscenity ,talked about by zealous critics is not felt at any time.no doubt the story line is another version of "love triumphs against all odds", narrated through background of medicos. 16 October 2017.
Saturday, October 14, 2017
Thursday, October 12, 2017
"BUDDHA IN TRAFFIC JAM.". The above movie starring anupam kher,arunodayasingh of maachis fame and pallavi joshi,directed by agnihotri with the ELITE management school ISB Hyderabad as its backdrop is an EXTRA ORDINARY film,relevant to the present days,pooh. - poohing many myths about armed revolution,adherence to isms etc. ...... It also has a strong and clear message to the talented profs of ELITE magement schools to inspire their students to come up with plans to empower the downtrodden ,using latest tech and save them from the hurdles created by the existing establishment.the movie is critical of the apathy displayed by the rulers,public in general and teachers in blazing a new trail. The movies ends with: " Revolution is not a Dinner party." A L Mohan,October 12,2016.
Friday, October 6, 2017
06 October 2017.
Ka Sera Sera.
we do come across famous eateries,movie theatres,branded utility articles etc vanish from the scene after few years of unmatched FAME.
Those who hail from vizag ,Hotel Ooty,komala Vilas,select talkies,Minerva theatre,Bajaj scooters,etc can be recalled ONLY in their memories.
Unfortunately,sds college,garividi in a short span of five decades is on its way to remain as one's sweet remembrance!
I am afraid,it may be the only citedal of higher learning in the country earning this DUBIOUS DISTNCTION!
I pray that the attention of the members of this group is drawn to the sorry state of the college.
Can we evolve workable alternatives to revive the institution to regain it lost GLORY or we remain content with the feeling"
"WHATEVER MAY HAPPEN,LET IT HAPPEN" ???
Ka Sera Sera.
we do come across famous eateries,movie theatres,branded utility articles etc vanish from the scene after few years of unmatched FAME.
Those who hail from vizag ,Hotel Ooty,komala Vilas,select talkies,Minerva theatre,Bajaj scooters,etc can be recalled ONLY in their memories.
Unfortunately,sds college,garividi in a short span of five decades is on its way to remain as one's sweet remembrance!
I am afraid,it may be the only citedal of higher learning in the country earning this DUBIOUS DISTNCTION!
I pray that the attention of the members of this group is drawn to the sorry state of the college.
Can we evolve workable alternatives to revive the institution to regain it lost GLORY or we remain content with the feeling"
"WHATEVER MAY HAPPEN,LET IT HAPPEN" ???
Tuesday, September 26, 2017
Sep 12,2012.
Rabbani's affair with Bilawal zardari can have fer reaching consequences for neighbouring countries acc to my friend mr jaleel ,an expert in dob readings.
She shares her birthday with indira gandhi.she is a scorpian.she can be a passionate lover. a born leader with strong will and ambitious.
Rabbani's affair with Bilawal zardari can have fer reaching consequences for neighbouring countries acc to my friend mr jaleel ,an expert in dob readings.
She shares her birthday with indira gandhi.she is a scorpian.she can be a passionate lover. a born leader with strong will and ambitious.
Sunday, September 24, 2017
Saturday, September 23, 2017
Thursday, September 21, 2017
Vellipomake
Saw the above movie today.it could be a SHORT FILM than a full length movie.the theme is relevant to the present generation.though the direction is good,it can't be seen in a theatre VISWAKSENA is a talented budding actor whom I wish to see him soon in a full length commercial movie.Director Mohammad Ali deserves congrats for the neat take that too at a pea-nut budget and not utilising any props to enhance it's saleability.dil Raju has shown his penchant for a different movies of high quality .kudos to Dil Raju. .........almohan 21092017.
Saw the above movie today.it could be a SHORT FILM than a full length movie.the theme is relevant to the present generation.though the direction is good,it can't be seen in a theatre VISWAKSENA is a talented budding actor whom I wish to see him soon in a full length commercial movie.Director Mohammad Ali deserves congrats for the neat take that too at a pea-nut budget and not utilising any props to enhance it's saleability.dil Raju has shown his penchant for a different movies of high quality .kudos to Dil Raju. .........almohan 21092017.
Wednesday, September 20, 2017
The Monks Story
Shantanu Gupta's "The Monk Who Became Chife Minister" is a Definitive biography of hindutva than yogi adityanath. In a compelling narrative Gupta portrayed the incidents that led to catapulting yogi to cm gaddi.
Since independence,vote-bank secularism, appeasing minorities was practised by Congress party.Love-jihad and it's implications,was authentically described.It is high time, secularism is redefined, bereft of appeasing .minorities and sidelining the majority religion.Bloomsbury's publication of this book is timely.
For liberals of left thinking reading this book, would be an EYE-OPENER.
AL Mohan
20 Sept 2017
Shantanu Gupta's "The Monk Who Became Chife Minister" is a Definitive biography of hindutva than yogi adityanath. In a compelling narrative Gupta portrayed the incidents that led to catapulting yogi to cm gaddi.
Since independence,vote-bank secularism, appeasing minorities was practised by Congress party.Love-jihad and it's implications,was authentically described.It is high time, secularism is redefined, bereft of appeasing .minorities and sidelining the majority religion.Bloomsbury's publication of this book is timely.
For liberals of left thinking reading this book, would be an EYE-OPENER.
AL Mohan
20 Sept 2017
TATYA I MISS YOU A LOT
I MISS YOU EVERY SECOND
WHEN YOU ARE AWAY
YOU TAKE WITH YOU MY SMILE
EVEN IF YOU ARE GONE FOR A WHILE
EVERYTHING SEEMS SO DULL AND GLOMMY
ONLY YOUR RETURN WITH AMAMA CAN MAKE ME HAPPY
COME SOON EAGERLY I AM WAITING FOR YOU
MY HEART IS AS IF SOKED IN ACID AND I WANT TO BE WITH YOU
TATAYA AND AMAMA YOU ARE ALWAYS MY THOUGT AND I MISS YOU A LOT
I KNOWN YOU PROMISED ME TO BE BACK IN TWO MONTHS
BUT I MISS YOU A LOT LOT LOT LOT !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
BYE!
YOUR GRANDSON,
SAICHAITANYA MUTHYAM
9/20/2017
9360PM
I MISS YOU EVERY SECOND
WHEN YOU ARE AWAY
YOU TAKE WITH YOU MY SMILE
EVEN IF YOU ARE GONE FOR A WHILE
EVERYTHING SEEMS SO DULL AND GLOMMY
ONLY YOUR RETURN WITH AMAMA CAN MAKE ME HAPPY
COME SOON EAGERLY I AM WAITING FOR YOU
MY HEART IS AS IF SOKED IN ACID AND I WANT TO BE WITH YOU
TATAYA AND AMAMA YOU ARE ALWAYS MY THOUGT AND I MISS YOU A LOT
I KNOWN YOU PROMISED ME TO BE BACK IN TWO MONTHS
BUT I MISS YOU A LOT LOT LOT LOT !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
BYE!
YOUR GRANDSON,
SAICHAITANYA MUTHYAM
9/20/2017
9360PM
Sunday, September 17, 2017
18 September 2017.
.At last,I could get some posts of mine in Facebook uploaded to my blog by my grandson muthyam sai chaitanya of seventh standard,navarachana school, vadodara today.since long I was requesting my tech-savy friends to guide me in the matter but in vain.i am very happy as I can now upload my FB posts on varied topics
That I wrote from time to time since 2010 uploaded .My thanks to chaitanya and wish him the best in his tcs itwiz quiz .
.At last,I could get some posts of mine in Facebook uploaded to my blog by my grandson muthyam sai chaitanya of seventh standard,navarachana school, vadodara today.since long I was requesting my tech-savy friends to guide me in the matter but in vain.i am very happy as I can now upload my FB posts on varied topics
That I wrote from time to time since 2010 uploaded .My thanks to chaitanya and wish him the best in his tcs itwiz quiz .
- Teachers day and ganesh chaturthi. It has become a ritual to celebrate T--day in memory of dr sarvepalli.it is ironic that nearly ninety percent t...eachers remain means for transporting info from books (limited of their choice) to students and driving them to score higher and higher ranks without caring for their
intrinsic creative abilities .commercialisation of education from kg to pg has resulted in this unfortunate situation.if only we give up these token acts of celebrations and initiate steps to make the teachers imbibe the qualities of dr sarvepalli such as simplicity.tolerance and oratory skills with knowledge.it wpld be a fitting tribute to him.
As regards ganesh,we are making a mockery.when we look at ganesh photo greetings it is like a fancy dress competition.it is a religious function to be ferformed at home.long back lokamanya tilak made the festival a means to arouse national feelings and opposition to the then foreign rulers .it has now become a commercial activity,collecting donations,erecting huge pandals obstructing movement on roads,playing latest filmygeet round the ciock disturbing all,auctioning laddus ,creating law and order problem for police,little sanctity remains in performing the Puja except distribution of prasadam.I wish this be made more sensible by prohibiting celebrations in public and restrict it to ones home as a part of SWATCHA BHRAT!
sep5 2016
- New Delhi: Uttarakhand education minister Arvind. Pandey visited a government school recently turned the Mathematics and Chemistry upside down.
- The minister in the BJP-led state government paid a surprise visit to Dehradun's Mahila Inter College on Monday this week. Pandey entered a class in which a female teacher was teaching science. Since the minister was in the college to inspect the quality of education in government-run schools, he thought of asking a question or two ...of the teacher.
- He picked up chalk and duster, walked up to the board, and wrote (-) + (-) = 'what'. The teacher said the answer was (-). But the minister was in no mood to concede grounds, claiming that the answer to his question was (+), adding, "I have also studied science".
- According to Pandey, (-) + (-)= (+) in mathematics but (-) in Chemistry, a theory he seems to have propounded on his own. Another official, accompanying the minister, maintained a strategic silence, though perhaps realizing minister's folly.
- However, Pandey was least bothered by the correct response of the teacher. He sat in a chair, raised his finger, and endeavoured to draw his point once again home. Before leaving the classroom, he warned the teacher, "I am sparing you because you are a woman
sep11,2012
recently i had gone to gmr degree college to interact with the faculty (08sep2012) on the invitation of dr kva naidu principal of the college.
am xpected to highlight the differences in perceiving the teachers role now and in the past.
when i joined as teacher of maths at mrs avn college vizag in 1959,society,students etc had appreciation and respect for a teacher.it was not just a job but we used to feel that we are serving the society that was appreciated.teacher had ego... of his own and his word accepted and honored without any hesitation.no way to question one's teacher.
today the situation is totally different.the corporate colleges only pay handsome salaries for its teachers.aided college teachers are paid ugc scale pay ,considerably high in contrast together with several sops.
teachers in unaided colleges not only get meager salaries but also no other benefits.consequently they remain frustrated.
thus they perform their duties in trying circumstances
however, as they have joined on their free will,they need to redefine their role in tune with the changing scenario.
i suggested that::.
1.they cant have the bloated ego that the teachers of yore had and acquire humility in dealing with the students of this generation.
2.avoid value judgement of the students on one's observation in his class or performance in his subject or poor attendance.instead. become a counselor and mentor for such students who do not impress you.
3.do not expect all the students(who have access to latest knowledge info than his teacher) to accept you as the BEST and give scope for you to improve and meet the xpectations of your pupils.
4.society may not consider your work and recognise your contribution .you draw your own measures to ascertain your attempts to serve the community.
5.mindset of a teacher needs to be changed to suit the times in which he lives.
40 min xposition by me was followed by scintillating q & a session for 80 min.
recently i had gone to gmr degree college to interact with the faculty (08sep2012) on the invitation of dr kva naidu principal of the college.
am xpected to highlight the differences in perceiving the teachers role now and in the past.
when i joined as teacher of maths at mrs avn college vizag in 1959,society,students etc had appreciation and respect for a teacher.it was not just a job but we used to feel that we are serving the society that was appreciated.teacher had ego... of his own and his word accepted and honored without any hesitation.no way to question one's teacher.
today the situation is totally different.the corporate colleges only pay handsome salaries for its teachers.aided college teachers are paid ugc scale pay ,considerably high in contrast together with several sops.
teachers in unaided colleges not only get meager salaries but also no other benefits.consequently they remain frustrated.
thus they perform their duties in trying circumstances
however, as they have joined on their free will,they need to redefine their role in tune with the changing scenario.
i suggested that::.
1.they cant have the bloated ego that the teachers of yore had and acquire humility in dealing with the students of this generation.
2.avoid value judgement of the students on one's observation in his class or performance in his subject or poor attendance.instead. become a counselor and mentor for such students who do not impress you.
3.do not expect all the students(who have access to latest knowledge info than his teacher) to accept you as the BEST and give scope for you to improve and meet the xpectations of your pupils.
4.society may not consider your work and recognise your contribution .you draw your own measures to ascertain your attempts to serve the community.
5.mindset of a teacher needs to be changed to suit the times in which he lives.
40 min xposition by me was followed by scintillating q & a session for 80 min.
sep14,2013
Called on Jnanpith Awardee Dr.Ravuri Bharadwaja today at Hyderabad. He has signed today agreement for getting pakudu rallu into English. I felt happy that now non-telugu people of India also will know the greatness of pakudu rallu and its author. Dr.Bhardwaja got this award after Dr.Viswanadha Satyanarayana and Dr.C.Narayana Reddy. He should have got it long back. For a period of three decades, Telugus did not earn Jnanpith. I am happy that he got it at least now.
ABOUT MY GRAND-FATHER
My grandfather’s name is Akella Laxman Mohan who is a retired principal. He started his career with mathematics as a teaching profession. Now settled in Garvidi. He is very strict and disciplined. He is very good in mathematics.’ He is famous for his teaching methods and honesty. He keeps his things and surroundings’ clean and organised. He writes about everything which is important. He always says that knowledge never ends whatever age it is. He is fond of reading books and has a mini library in his house. He is fast and careful in making decisions and sticks to the same. He is caring and helpful. His lectures are very inspiring and delivers on any subject given to him without any prior preparation. He thinks a lot before doing anything. He is very practical person. I am proud to have a grandfather like this.
By sai Chaitanya (grandson)
6-4-2017 835pm
.
Sunday, February 26, 2017
GENEALOGY.
My paternal grandfather Akella.v.Satyanarayana Row was a jamindhar(landlord) of gantavanipalem(kasimkota) anakapalli, owning huge tracks of cultivable lands and many mango grooves. He was adopted by one Sri Akella kameswara Rao hailing from konaseema, who grew rich doing opium trade and acquired lands etc., At gantavanipalem and shifted there, he was childless, he adopted my paternal grandfather Akella.v.Satyanarayana Row who became the owner of all the property on his demise at gantavanipalem. In fact my grandfather's biological parents were residents of veeravalli-vaddadi chodavaram (Vskp), Akella.v.Satyanarayana Row 's foster father had a brother suryanarayana rao akella, a well known and leading advocate at Vskp residing opposite prabhat cinema hall (now defunct) on the main road. Late Tenneti Viswanadham was a maternal uncle of suryanarayana rao. Consecutive to the implementation of tenancy act my grandfather was forced to leave gantavanipalem and shift his residence to kukalametta Lakshmi puram (K L puram), vizianagaram by which time fortunately two of his three sons completed their graduation in flying colours from M R college vizianagaram got employment and were also married, all three daughters were also married by that time, thus when he shifted to K L puram he had no responsibilities as such. He studied only up to matriculation but was good at English, he spent his time helping needy in their litigant affairs, organise bhajans at local Rama temple and played cards with the people at K L puram during leisure time. He died at the age of 66 at my eldest aunt's residence (Tanikella's house) jaganadhapuram at Vskp on 2nd may 1968, by that time I successfully completed my BA(Hons) from andhra university. UNDER TANIKELLA'S UMBRELLA. My grandfather had three sons and three daughters, the eldest subhadra was married into an affluent family (Tanikella's) from belgum parvathipuram, her husband sarveswara somayajulu after the loss of his father had to look after the lands etc., Owned by them, they had a son (venkata SATYANARAYANARAO) when their son was about 10 years of age, somayajulu left the home suddenly and didn't turn up. Perforce my aunt with her son had to be shifted to stay with us at K L puram. SATYANARAYANARAO studied in vizianagaram till his matriculation, being the only son of my aunt and only child in the family, with his father being away he was very much pampered by one and all, he was gentle by nature and innocent but couldn't concentrate on his studies studies to show remarkable outcome ( by that time neither of my other two married aunts had any children) thus they were taken care by my father at vizianagaram. Tanikella's had two mansions in gurachari vari street in vizianagaram which were rented by somayajulu during his time. The tenants were neither paying rents regularly nor they were ready to vacate the house. They had illegal designs to own the buildings, taking advantage of the absence of somayajulu. They also had lands in kostam village near S.kota which were under the cultivation of tenant Ryot's, my grandfather assessing the situation initiated litigation and succeeded in getting one of them vacate the house and the other was ready to purchase it so the houses in vizianagaram were sold and with that money it was decided to purchase house at Visakhapatnam for my aunt and her son. Akella's were staying at vizianagaram( k l puram) in the house of my father's maternal grandfather's. Akella's owned no house any where at that time after their flight from gantavanipalem thus akella and Tanikella's shifted to 45-38-18 jaganadhapuram near dondaparti Visakhapatnam in 1948 .My second aunt suryakantham was frequently ill and her husband Vadapalli Ramarao was employed in railways. My third aunt ramanama with her husband Ramana Murthy with their only son were at bheemvaram where her husband was a deputy inspector for schools. In 1948 at jaganadhapuram in addition to my aunt's subhadrama and her son, my parents with their two sons and two daughters, my grandparents, my second aunt because of her illness she and her husband Vadapalli Ramarao were all under one roof at jaganadhapuram along with my grandmother's widowed hapless younger sister ramudu was also living with us frequently we had our relatives visiting.
My father's younger brother jaganadha rao was at that time working as a sub post master in rajam. My father an NGO sr.inspector of cooperative societies was supporting the family single handedly with his meagre salary, luckily he was required to go on tours often on office duty that augmented his earnings, after sometime when my eldest aunt's son SATYANARAYANARAO failed to clear matriculation after many attempts, through the efforts of my second aunt he could be placed as a lab assistant in the statham labs (chemistry) andhra university, subsequently my elder sister was married to SATYANARAYANARAO
My postmaster uncle jaganadha rao from time to time extended financial assistance to my father to run the show
My paternal grandfather Akella.v.Satyanarayana Row was a jamindhar(landlord) of gantavanipalem(kasimkota) anakapalli, owning huge tracks of cultivable lands and many mango grooves. He was adopted by one Sri Akella kameswara Rao hailing from konaseema, who grew rich doing opium trade and acquired lands etc., At gantavanipalem and shifted there, he was childless, he adopted my paternal grandfather Akella.v.Satyanarayana Row who became the owner of all the property on his demise at gantavanipalem. In fact my grandfather's biological parents were residents of veeravalli-vaddadi chodavaram (Vskp), Akella.v.Satyanarayana Row 's foster father had a brother suryanarayana rao akella, a well known and leading advocate at Vskp residing opposite prabhat cinema hall (now defunct) on the main road. Late Tenneti Viswanadham was a maternal uncle of suryanarayana rao. Consecutive to the implementation of tenancy act my grandfather was forced to leave gantavanipalem and shift his residence to kukalametta Lakshmi puram (K L puram), vizianagaram by which time fortunately two of his three sons completed their graduation in flying colours from M R college vizianagaram got employment and were also married, all three daughters were also married by that time, thus when he shifted to K L puram he had no responsibilities as such. He studied only up to matriculation but was good at English, he spent his time helping needy in their litigant affairs, organise bhajans at local Rama temple and played cards with the people at K L puram during leisure time. He died at the age of 66 at my eldest aunt's residence (Tanikella's house) jaganadhapuram at Vskp on 2nd may 1968, by that time I successfully completed my BA(Hons) from andhra university. UNDER TANIKELLA'S UMBRELLA. My grandfather had three sons and three daughters, the eldest subhadra was married into an affluent family (Tanikella's) from belgum parvathipuram, her husband sarveswara somayajulu after the loss of his father had to look after the lands etc., Owned by them, they had a son (venkata SATYANARAYANARAO) when their son was about 10 years of age, somayajulu left the home suddenly and didn't turn up. Perforce my aunt with her son had to be shifted to stay with us at K L puram. SATYANARAYANARAO studied in vizianagaram till his matriculation, being the only son of my aunt and only child in the family, with his father being away he was very much pampered by one and all, he was gentle by nature and innocent but couldn't concentrate on his studies studies to show remarkable outcome ( by that time neither of my other two married aunts had any children) thus they were taken care by my father at vizianagaram. Tanikella's had two mansions in gurachari vari street in vizianagaram which were rented by somayajulu during his time. The tenants were neither paying rents regularly nor they were ready to vacate the house. They had illegal designs to own the buildings, taking advantage of the absence of somayajulu. They also had lands in kostam village near S.kota which were under the cultivation of tenant Ryot's, my grandfather assessing the situation initiated litigation and succeeded in getting one of them vacate the house and the other was ready to purchase it so the houses in vizianagaram were sold and with that money it was decided to purchase house at Visakhapatnam for my aunt and her son. Akella's were staying at vizianagaram( k l puram) in the house of my father's maternal grandfather's. Akella's owned no house any where at that time after their flight from gantavanipalem thus akella and Tanikella's shifted to 45-38-18 jaganadhapuram near dondaparti Visakhapatnam in 1948 .My second aunt suryakantham was frequently ill and her husband Vadapalli Ramarao was employed in railways. My third aunt ramanama with her husband Ramana Murthy with their only son were at bheemvaram where her husband was a deputy inspector for schools. In 1948 at jaganadhapuram in addition to my aunt's subhadrama and her son, my parents with their two sons and two daughters, my grandparents, my second aunt because of her illness she and her husband Vadapalli Ramarao were all under one roof at jaganadhapuram along with my grandmother's widowed hapless younger sister ramudu was also living with us frequently we had our relatives visiting.
My father's younger brother jaganadha rao was at that time working as a sub post master in rajam. My father an NGO sr.inspector of cooperative societies was supporting the family single handedly with his meagre salary, luckily he was required to go on tours often on office duty that augmented his earnings, after sometime when my eldest aunt's son SATYANARAYANARAO failed to clear matriculation after many attempts, through the efforts of my second aunt he could be placed as a lab assistant in the statham labs (chemistry) andhra university, subsequently my elder sister was married to SATYANARAYANARAO
My postmaster uncle jaganadha rao from time to time extended financial assistance to my father to run the show
Subscribe to:
Posts (Atom)