Tuesday, October 31, 2017

QUO VA DIS ???
    It is more than hundred days that curfew in parts of j&k was promulgated and is continuing.every day there are armed clashes between security personnel and unruly protesters(inspired by jeehaadis) .the elected govt is a mute spectator.the surgical strike was a bold step taken by narendraji modi ,warning Pakistan that no more mujaahideen attacks would be tolerated.but this has resulted in daily  skirmishes or armed clashes  along loc,costing lives of our jawans.the crux of the matter is :: how long these uneasy condtinions can prevail and what next?.life goes on as leisurely as before across the rest of the country without bothering about the troubling times in j&k .USA.Russia.China etc await graver eruptions along the border to show their hand.Pakistan  is insensitive  and oblivian to possible consequences.the prevailing stalemate is vexatious.if at all India succeeds in annexing POK...credit needs to be given to Mr modi and not to bjp as he has proved to be a man of determination and guts.

Monday, October 23, 2017

Politicking??                                     Bon-homie kcr- chandrababu! So phone tapplng case on the back burner or possibly under  the carpet?              .........24 October 2015.

Thursday, October 19, 2017

Feeling happy to have been taken in this group.i was born in kukalametta lakshmipuram(now known as KLpuram).my father kameswararao and his brother jagannadharao graduated from MR college .my association with vzm was only during 1947-49 as a student of municipal middle school,pedda cheruvu voddu in lower forms.as principal of sds autonomous college (1982-83 and 1988-1996),l got acquianted with many stalwart teachers of MR college  ..i was privileged to watch kanyasulkam,courtesy adilxmi garu hm girls school,when akkineni addressed the invitees.
October 19,2013.                        Dr.Ravuri Bharadwaja, a  Telugu novelist, short-story writer, poet and critic has passed away on 18-Oct-2013 i.e. only four days after collecting the Gyanpith Award in New Delhi on 14-Oct-2013.  Many Writers, Poets, Politicians including the Chief Minister Mr.Reddy, Cine Artistes are visiting Dr.Ravuri’s house in our Colony (Vijaya Nagar Colony in Hyderabad) where He used to reside.  His last journey is just passed away in front of our house with all Government Formalities.

I recollect, it was only because of Sri Akella Lakshmana Mohan Mohan garu, I had the chance of meeting Him in person twice – once during Aug’2011 when we searched for female voice over artistes for VoiceGate Technologies where I worked earlier and secondly on 14-Sep-2013 to share our happiness on His winning Gyanpith award.   His formal education might have lasted till 7th class, but His written novels, plays and other books are being utilized by Students as course works carrying out research for their several Ph.D Degrees.  Knowing and experiencing all in ample measures viz. hunger, non-education, insult, injustice, irregularities, adharma and unemployment, He raised his voice against them and contributed / donated money to many Universities, Colleges and the Poor in the name of His wife Kanthamma garu.

What sweet memory can there be for me when I said to Dr.Bharadwaja my name as “MMRao”, He asked me to elaborate it and my full name was written by Him in his Diary with my phone number !!!
AAVARANA(The act of concealing Truth)              
The above kannada novel by S L Bhyrappa, translated
 by Sandeep Balakrishna equips the reader  with a new insight into the concept of secularism in Indian Democracy..
The contemporary literature on Ancient Indian HIstory is often written concealing the TRUTH.
If learning lessons from History is a mark of enlightenment, so is breaking free from VIKSHEPA (projecting untruth).
The pioneering technique adopted by Bhyrappa narrating the main story with another inside  story(a historical account with authentic references) running parallel to  main  story makes it gripping and I could not put down the book even once til I  reached the last page.                                                                                                              
The Marxist Historians,Intellectuals,academics and progressive social thinkers need to read this book.
The translation is so good that one feels it is originally written in english.
                           SATYA MEVA JAYATE
                                                                              a l mohan 29072014.

Tuesday, October 17, 2017

Clarion Call.
The recent uproar about the prevailing conditions in corporate Junior college in the state warrants the attention of all.my appeal to the members of this group is to join in narrating their experiences on sending their wards to those colleges and their suggestions to rectify the situation.Healthy discussion on the issues involved could be profitable!

Monday, October 16, 2017

(forwarded msg)
*చనిపోయిన అమ్మను చూసొచ్చాను!!!*
‘‘మీ హాస్పిటల్ లో ఒక బెడ్ కావాలి ఇస్తారా? డాక్టర్‘‘
సైదాబాద్ లో మాఇంటికి అతి సమీపంలోని జయానర్సింగ్ హోం లో గైనకాలజిస్ట్ డాక్టర్ ను అడిగాను.
ఆమె ‘‘ఎవరికి‘‘ అని అడిగారు.
‘‘మా అమ్మగారికి కావాలి. ఆమె కేన్సర్ పేషంట్ అవసాన దశలో ఉన్నారు. బిపి సుగర్ హై ఫ్లక్చ్యువేషన్లు వస్తున్నాయి. ఇంట్లో ఆమెను చూసుకోవడం కష్టం అవుతోంది‘‘ అన్నాను.
‘‘ఓహ్ టెర్మినల్లీ ఇల్ పేషంటా. నో ప్రాబ్లం. నేను మీకు ఒక ఎడ్రస్ ఇస్తాను అక్కడికి వెళ్ళండి. అది కేస్సర్ పేషంట్లకు ఏర్పాటు చేసిన స్పర్శ్ హాస్పీస్‘‘ అన్నారు.
ఆమె మాటలకు నేను ఆశ్చర్యపోయాను. ఎందుకంటే నేను జర్నలిస్టును. హైదరాబాద్ లో ఇటువంటి హాస్పీస్ ఉన్నదని కూడా నాకు తెలియదు.
డాక్టర్ కు థాంక్స్ చెప్పి బంజారాహిల్స్ రోడ్ నెంబర్ 12 లోని స్పర్శ్ హాస్పీస్ కు వెళ్ళాను.
డ్యూటీ నర్సు చాలా ఆదరంగా రిసీవ్ చేసుకొంది. ఆమె సిస్టర్ అని ఆమె చెబితేకానీ నాకు తెలియలేదు. సిస్టర్ మామూలు పంజాబీడ్రస్ లో ఉంది. హాస్పీస్ లోని సిస్టర్లు యూనిఫాం వేసుకోరు. మామూలు సివిల్ డ్రస్ లోనే ఉంటారు.
నన్ను చూస్తూనే చాలా చిన్నవయసు అన్నట్టు చూసింది.
కేస్ ఫైల్ మీద ఫిమేల్, 76 ఏళ్ళు అని ఉంది చూసింది.
‘‘మీ అమ్మగారి కోసమా?‘‘ అన్నది. నేను నవ్వి ‘‘అవును సిస్టర్. నేను నేను రావడానికి ఇంకా టైంపడుతుంది‘‘ అన్నాను.
ఆమె నా ధైర్యం చూసి నవ్వింది.
డ్యూటీ డాక్టర్ సుశీల్ రెడ్డి కి సబ్మిట్ చేస్తాను రేపు ఫోన్ చేస్తాము అన్నది.
మర్నాడు నాకు వారి నుంచే ఫోన్ ‘‘పేషంట్ ను ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు?‘‘ అని అడిగారు. నేను మర్యాదకు ‘‘నేనే వచ్చి మాట్లాడతాను డాక్టర్‘‘ అన్నాను.
మనసులో చాలా సందేహాలు. బంజారాహిల్స్ అంటే ఒళ్ళు బలిసినోళ్ళ జాగా. అక్కడ పెట్టారంటే వీళ్ళు ఏ రేంజ్ లో వసూలు చేస్తారో అనుకుంటూ వెళ్ళాను.
డాక్టర్ సుశీల్ రెడ్డి గారు ఉన్నారు. ‘‘మీ అమ్మగారి ఫైల్ చూశాను. ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు‘‘ అన్నారు.
అమ్మకూ నాకూ కేన్సర్ వచ్చిన దగ్గర నుంచీ ఆ క్షణం వరకూ వేలు కట్టాలి, లక్షలు సిద్ధం చేసుకొని డబ్బు ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు అన్నవారే కానీ పేషంటును ఎప్పుడు తీసుకువస్తారు అన్నవారులేరు.
‘‘సార్ ఇక్కడ ఫీజులు అవీ ఏం కట్టాలి? ఎంతకట్టాలి?‘‘ అని అడిగాను.
‘‘మీరు ఏం కట్టనవసరంలేదు. ఇక్కడ అంతా ఫ్రీ. పేషంటుకు ఏ మందులు అయినా అవసరమైతే ఆ మందులు కూడా మేమే ఇస్తాము.‘‘ అన్నారు.
నేను తేరుకోవడానికి చాలా సేపు పట్టింది. భూమి మీద ఆసుపత్రులు అనే కబేళాలే కాకుండా ఇటువంటి పుణ్యస్థలాలు కూడా ఉన్నాయా? అని అనిపించింది.
అమ్మను తీసుకువెళ్ళాను. నర్సులు, ఆయాలు, డాక్టర్లు వచ్చి వెళుతున్నారు.
అమ్మ మూడు రోజులు బాగానే ఉంది. నాలుగో రోజు అనుమానం వచ్చింది. ‘‘ఏంట్రా నన్ను వృద్ధాశ్రమంలో చేర్చావా? నువ్వు వెళ్ళిపోతావా?‘‘ అని అడిగింది.
అమ్మకు తాను వచ్చింది కూడా ఆసుపత్రే అని తెలియదు. అలా తెలియకుండా ఉండడమే హాస్పీస్ ప్రత్యేకత.
‘‘కాదు ఇది ఆసుపత్రే‘‘ అన్నాను. ‘‘మరి మన డాక్టర్ గారు రావడంలేదే?‘‘ అని అడిగింది.
‘‘ఇక్కడ డాక్టర్ మారారు. రెడ్డగారు. ఫణిశ్రీగారు అని కొత్తడాక్టర్లను పెట్టాను. అమెరికా డాక్టర్లు‘‘ అన్నాను.
గైరియాట్రిక్ అనే వైద్యవిభాగంలో స్పెషలైజేషన్ చేసిన డాక్టర్లు వాళ్ళు. ఇది ఎక్కువగా అమెరికాలో ఉంది. అంటే వీరు వృద్ధాప్యం వచ్చిన వారికి ప్రత్యేక వైద్యులు. మనకు చైల్డ్ స్పెషలిస్టులు ఎలా ఉన్నారో అలా అన్నమాట.
డాక్టర్ ఫణిశ్రీ అంటే మా అమ్మకు చాలా ఇష్టం. ‘‘చక్కగా చిలకలా ఉంటుంది. నాతో నవ్వుతూ నా కూతురులా మాట్లాడుతుంది. రోజూ వస్తోంది. ఆమె డాక్టరా?‘‘ అని ఆశ్చర్యపోయింది.
హాస్పీస్ లో డాక్టర్లు వైట్ కోటు కూడా వేసుకోరు.
‘‘అవును. చాలా పెద్ద డాక్టర్ అమెరికాలో చదువుకొని వచ్చింది‘‘ అన్నాను.
‘‘ఎంత సాధారణంగా ఉందిరా?‘‘ అని ఆమె ఆశ్చర్యపోయింది.
రోజూ ఆయాలు, నర్సులు, డాక్టర్లతో అమ్మ సంతోషంగా ఉంది. దాదాపు నెలగడవబోతోంది అనగా ఒకరోజు డాక్టర్ ‘‘ఈ రోజు గడవడం కష్టమే‘‘ అన్నారు.
సాయంత్రం వచ్చి చూసి తీసుకుపోవచ్చు అన్నారు.
రాత్రికి ఇంటికి ఎత్తుకు వచ్చాను. మర్నాడు ఉదయం మళ్ళీ ఎత్తుకువెళ్ళాము.
సరిగ్గా పదిరోజుల క్రితం నాకు స్పర్శ్ హాస్పీస్ నుంచీ ఎస్ ఎం ఎస్ వచ్చింది. అక్టోబర్ 14న హాస్పీస్ పాలియేటివ్ కేర్ ఉత్సవం జరుపుతున్నాము రండి అని ఆహ్వానం.
నా మనసులో అమ్మ మళ్ళీ మెదలింది. ఈ తొమ్మిది రోజులు అమ్మను గుర్తుచేసుకుందాం అని అనంతసాహితిలోని కేన్సర్ పేజీ ద్వారా ‘‘అవసానాలయం‘‘ పేరుతో పాలియేటివ్ నవరాత్రులు నిర్వహించాము.
అది నేటితో పూర్తి అయింది.
స్పర్శ్ హాస్పీస్ కి పొద్దున్నే వెళ్ళాను. అమ్మ మంచం ముందుగా చూశాను.
అక్కడే అమ్మ నవ్వుతూ నాతో మాట్లాడేది. ‘‘పసిపిల్లలా నవ్వుతోంది‘‘ అని నర్సులు అనేవారు.
అమ్మ జీవితంలో మొదటి సారి అక్కడే మ్యాక్సీవేసుకుంది.
అవన్నీ గుర్తు వచ్చాయి.
పిలవడం అయితే పిలిచారు కానీ వాళ్ళ ఎజెండా ఏమిటో నాకూ తెలియదు. వాళ్ళు రమ్మంటే వెళ్ళడమే కానీ ఎదురు ప్రశ్నలు వేయలేని బానిసను నేను. అడవిలోని సింహాన్ని గేటు దగ్గర కట్టిపారేసుకున్నారు వాళ్ళు.
వెళ్ళి కూర్చున్నాను. తమ ఆత్మీయులతో కలసి చివరి క్షణాలు పంచుకున్న వారంతా అక్కడికి వచ్చారు.అక్కడే ఉన్న ప్రస్తుతం పేషంట్లు కూడా వచ్చారు.
వారిలో నాకు ఒక కొత్త కుర్ర స్నేహితురాలు దొరికింది. చాలా చిన్నవయసు అమ్మాయి. నాతో నవ్వుతూ మాట్లాడింది. సిద్దిపేట నుంచీ ఒక మిత్రుడు తన చిన్నారి కుమారుడిని తలచుకోవడానికి వచ్చాను అని అన్నాడు. ఒక వృద్ధ దంపతులు తమ కుమారుడిని తలచుకోవడానికి వచ్చాము అన్నారు. మహబూబ్ నగర్ నుంచీ ఒక లేడీ డాక్టర్ తన ఆత్మీయులను తలచుకోవడానికి వచ్చామని చెప్పారు. ఒక భర్త తన భార్యను తలచుకోవడానికి వచ్చాను అన్నారు.
ఈలోగా చాలా విచిత్రం గా సభప్రారంభం అయింది.
రోహిణితల్లి ముందుగా వచ్చి హాస్పీస్ లో సేవ చేస్తున్న సిబ్బంది అందరిచేత, కార్యనిర్వాహకుల చేత దీపాలు వెలిగింపచేశారు.
తరువాత ఆత్మీయులను తలచుకుని ఒక్కొక్కరిని వచ్చి దీపాలు వెలిగించి శ్రద్ధాంజలి ఘటించమని కోరారు.
ఒక్కొక్కరూ వచ్చి దీపం వెలిగించి తమ వారిని తలచుకుని తమ అనుభవాలు చెప్పారు.
ఒక కుమారుడుని కోల్పోయిన తండ్రి తానుపడిన బాధలు గుర్తుతెచ్చుకుని తన కుమారుడిని సదా గుర్తుచేసుకోవడానికి అద్భుతమైన సేవ ప్రారంభించానని చెప్పారు. తాను ఉండే ఏరియాలో శరీరాన్ని చలువ పేటికలో ఉంచడానికి ఒక రాత్రికి వేల రూపాయలు వసూలు చేస్తున్నారని అది భరించలేని వారు చాలా మంది ఉన్నారని తాను గమనించానని, కనుక తాను ఉన్న ఏరియాలో వారికి అంతిమసేవ చేయడం కోసం శరీరాన్ని ఉంచే చలువ పేటిక తయారు చేయించానని చెప్పారు. ఎవరు అడిగినా దాన్ని నేనే నా చేతులతో ఎత్తి వ్యానులోపెట్టి వారికి పంపిస్తానని చెప్పారు. తాను చేపట్టిన సేవను చాలా మంది వ్యతిరేకించారని, శవాలను ఉంచిన పేటిక ఇంటిలో ఉంచుకోకూడదని అన్నారని అయినా తాను వినలేదని అన్నారు. తన కుమారుని అనుక్షణం గుర్తుచేసుకొని ప్రతి వ్యక్తికి చివరి సేవ నేను చేస్తున్నాను అన్నారు. తాను ఆ పని మాననని చెప్పారట. దీంతో కొందరు చెప్పిన అభ్యంతరాలు పరిగణనలోకి తీసుకొని ఇంటి వాస్తు మార్చుకొని ఆ పేటిక వెళ్ళడానికి రావడానికి ప్రత్యేకంగా ఒక తలుపు చేయించానని చెప్పారు.
మానవత్వాన్ని మించిన సేవ మరొకటి లేదు. సర్వేశ్వరుడే శ్మశానంలో ఉన్నాడు. నిత్యం శవాలు కాలే కాశీపట్టణాన్ని మహానందవనం అంటారు. హిందూ సంప్రదాయాల్లో ఎవరో పుట్టించిన రోతకూతలు అవి. చావును కూడా సొమ్ముల సంపాదనకు కాకుండా మానవత్వంతో ఆయన చేపట్టిన నూతనసేవ అది. దాన్ని సమర్థించి వారిని అభిమానించడం జరిగింది. ముఖ్యంగా ఆయన కన్నా ఆయనతో వచ్చిన తల్లిని అభిమానించడం జరిగింది. భర్త చేస్తానన్న సేవను సమర్థించి ఆ పేటిక ఇంటిలో ఉంచడానికి సహకరించిన ఆ ఇల్లాలును ప్రథమంగా అభినందించడం జరిగింది.
ట్రస్ట్ చేస్తున్న సేవలను వివరిస్తూ సిఇఓ రామ్మోహన్ రావు తమకు తెలంగాణ ప్రభుత్వం స్థలం ఇచ్చిందని స్పర్శ్ హాస్పీస్ ఇప్పటి వరకూ అద్దెభవనంలో నడిపామని స్థలం వచ్చింది కనుక అక్కడ 50 పడకలతో తమ కార్యకలాపాలు విస్తరిస్తామని అన్నారు. భవన నిర్మాణానికి ఇటీవలే డాక్టర్ మద్దిరాల సుబ్రహ్మణ్యం అమెరికా యాత్ర చేసి వచ్చారని చెప్పారు. దాతలు తమకు వాగ్దానాలు చేశారని భవన నిర్మాణం ప్రారంభిస్తున్నామని అన్నారు.
భవనాన్ని కూడా ప్రతి పేషంట్లకు హరిత వనాలు కనిపించే విధంగా నిర్మిస్తున్నామని తెలిపారు.
ఒక ఆత్మీయుని కోల్పోయిన దంపతులు మాట్లాడుతూ పేషంట్లకు హరిత మైదానాలు, సుందర దృశ్యాలు కనిపించేలా నిర్మించడం కేరళలో చూశానని అటువంటి నిర్మాణాలు ఇక్కడ కూడా చేపట్టడం తమకు సంతోషంగా ఉందని అన్నారు. దాతలు ముందుకు వచ్చి భవన నిర్మాణం పూర్తికావాలని కోరుకున్నారు.
నాకు అక్కడ కలిగిని కొత్త కుర్ర స్నేహితురాలు మాట్లాడుతూ తనకు ఇంట్లో కన్నా ఇక్కడే చాలా బాగుందని చెప్పింది.
నేను కూడా అమ్మను తలచుకొని దీపంవెలిగించి రెండు మాటలు మాట్లాడతానని మొదలుపెట్టి చాలాసేపు మాట్లాడాను.
అమ్మ అక్కడ ఉండగానే మహబూబ్ నగర్ నుంచీ ఒక పేషంటు వచ్చాడు. అతని అంత్యక్రియలకు కూడా స్పర్శ్ హాస్పీసే డబ్బులు ఇవ్వడం నేను గమనించాను. అదే చెప్పాను. ఇటువంటి ఆసుపత్రి నేను ఎక్కడా చూడలేదన్నాను. ఇదే ఆధునిక దేవాలయం అన్నాను. పేషంట్లకూ, బంధువులకు ఇది ఒక తపోభూమి అన్నాను. ఇక్కడకు వచ్చి వెళ్ళిన వారికి జీవితంలో పరిపూర్ణత్వం వస్తుందన్నాను. జీవితం మీద పరిపూర్ణ అవగాహన వస్తుందన్నాను. దివ్యజీవనం అంటే ఏమిటో తెలుస్తుందని స్వానుభవంతో చెప్పాను.
జీవితచరమాంకంలోని వ్యక్తులకు ఒక వైద్యశాస్త్రరీత్యా సేవచేస్తూ, ప్రశాంతమనస్సును అందిస్తున్న సిబ్బందిని చూసి అసూయగా ఉందని నా అక్కసు వెళ్ళగక్కాను. పూర్వజన్మలో ఎంతో పుణ్యం చేసుకుంటేనో ఇటువంటి ఆర్తుల సేవ చేయగలరని, ఈ జన్మలో మళ్ళీ బ్రతికి ఉన్నవారికి అంత్యసేవలు చేసి స్పర్శ్ సిబ్బంది, కార్యనిర్వాహకులు, దాతలు ఇంకా పుణ్యంపెంచుకుంటున్నారని ఇదే నాకు అసూయకలిగిస్తోందని అన్నాను.
దేవతలు అంటే ఎక్కడో ఉండరని, నయాపైసా తీసుకోకుండా పేషంట్లకు అంత్యసేవను ఒకయోగంగా చేస్తున్నవారే దేవతలని చెప్పాను. దేవతలు అంటే వరాలిచ్చేవారు కాదు. దివ్యత్వం ఇచ్చేవారు. సామాన్యులకు తమ అనుగ్రహంతో దివ్యత్వాన్ని ఇస్తారు. మీరు కులమతప్రాంతీయతలకు అతీతంగా చేస్తున్న దేవతా సేవలను చూసి ఈర్ష్యపడుతున్నామని దాచుకోకుండా చెప్పాను. మీలో భాగస్వాములు కావడం వలన మేము కూడా దివ్యత్వం రుచి చూస్తున్నానని చెప్పాను. మా అమ్మచనిపోయే టప్పుడు ఆమెకు మీరు చేసిన సేవ చూశాక, మీ సేవలో నేను భాగస్వామ్యం కావడమే జీవితశేషంలో నేను చేయాల్సిన పనిగా ఆమె ఆధేశించిందనట్లుందని ప్రకటించాను.
మనిషికి మరణం తథ్యం. కానీ ఆ మరణంలోనూ గౌరవప్రదమైన మరణం ఉంటుందని చెప్పేదే హాస్పీస్. జీవిత చరమాంకవైద్య సేవ.
గత తొమ్మిది రోజుల నుంచీ ఈ రోజు వరకూ ఇవి చదువుతున్న మిత్రులకు ధన్యవాదాలు. మనిషికి మరణం తప్పదు. కానీ మరణంలో కూడా డిగ్నిటీ ఉంటుందని చాటిచెప్పేదే పాలియేటివ్ కేర్. సాధారణంగా నవరాత్రుల తరువాత ఆ సబ్జెక్టు విరమించడం జరుగుతుంది. పాలియేటివ్ కేర్ అంటే ఏమిటో తెలియని దుస్థితికి నేటి సభ్యసమాజం జారుకుంది. మహాభారతంలో భీష్ముడు అంపశయ్య మీద ఉన్న 58 రోజులే పాలియేటివ్ కేర్, హాస్పీస్ సేవలు. నేడు మన సంస్కృతి మనం నిలుపుకొని ఉంటే హాస్పీస్ అంటే ఏమిటో చెప్పుకోవాల్సిన దుస్థితి వచ్చి ఉండేది కాదు. ఈ దేవతలు మరింత తేలిగ్గా తమ సేవలు చేయగలిగి ఉండేవారు.
కనుక సామాన్యులకు కూడా హాస్పీస్ సేవలు అంటే ఏమిటి? పేషంట్ల పట్ల మనం ఎలా ఉండాలి? పేషంట్లు ఎలా ఉండాలో తెలియచెప్పే వ్యాసాలు కొనసాగుతాయి. స్పర్శ్ హాస్పీస్ నూతన భవనం నిర్మాణం జరుగుతున్న కారణంగా వారికి మద్దతుగా వారి సేవలకు ప్రచారం చేయడానికి ఇవి నిర్వహిస్తున్నాము.
చరమాంకంలోని కేన్సర్ పేషంట్లకు ఉచితంగా సేవలు చేస్తున్న స్పర్శ్ హాస్పీస్ వివరాలు అవసరమైనవారికి అందించండి. అవసానాలయాలలో మరణం కోసం వేచి చూస్తూ కేన్సర్ పేషంట్లు ఉన్నారు. వారిని దేవతలు సంరక్షిస్తున్నారు. వారికి మతం లేదు. కులం లేదు. వారికి కేవలం చావు మాత్రమే సత్యం.
వివరాలకు:
స్పర్శ్ హాస్పీస్
బంజారాహిల్స్
040 2338 4039
94904 48222
-------------------------------
ఏలూరిపాటి వెంకట రాజ సుబ్రహ్మణ్యం
ప్రత్యామ్నాయ మాధ్యమ పాత్రికేయ నిపుణుడు (forwarded msg) to
Forwarded as received

#Indians - The #Father_Of #Mathematics....??

The standard story taught to Indian school students is that development of the sciences started with the “Newtonian Revolution” whereby calculus was invented independently by Leibniz and Newton. This spurred the growth of physics and astronomy as it is known today.

During the rule of Mongols, Europeans had long enjoyed a safe land passage (the Silk Road) to India and China, which led to trade of valuable goods such as spices and silk. With the fall of Constantinople to the Ottoman Turks in 1453, the land route to Asia became much more difficult and dangerous. Hence silk and spice became costly and Arab merchants began to have monopoly over trade.

During this time European governments desperately sought to develop reliable trade routes to India, preferably through the sea, for direct trade with India. The foremost problem faced by Europeans explorers were navigational problem. Navigation was both strategically and economically the key to the prosperity of Europe of that time. Columbus and Vasco da Gama were ignorant of celestial navigation and used dead reckoning for navigation. Vasco da Gama, could not navigate the Indian Ocean as he lacked knowledge of celestial navigation and needed an Indian pilot to guide him across the sea from Melinde in Africa, to Calicut in India.

The weakness of European navigation was due to lack of accurate calendar and trigonometric tables. The European calendars were inaccurate as clumsy Roman numerals made it difficult to handle fractions and they did not know about infinite series which were key to accurate trigonometric calculation and development of calculus.

Therefore in order to learn Indian calendar and navigational methods Jesuits, like Matteo Ricci, were sent to India. Ricci learned Indian astronomy (jyotisa), in the vicinity of Cochin. His mentor Christopher Clavius used his inputs to modify the Gregorian calendar and use decimal notation instead of roman numerals.


“Taylor” series expansions for sine, cosine and arctangent functions were found in Indian mathematics and astronomy texts at least two centuries before Europeans developed them. These trigonometric tables were highly accurate even by today’s standard. These were found specifically in the works of Madhava.

Madhava of Sangamagrama (1340 –1425), was an Indian mathematician-astronomer from the town of Sangamagrama (near Thrissur), Kerala. He is considered the founder of the Kerala school of astronomy and mathematics. He was the first to use infinite series approximations for a range of trigonometric functions.

He realized that, by successively adding and subtracting different odd number fractions to infinity, he could home in on an exact formula for π. Through his application of this series, Madhava obtained a value for π correct to an astonishing 13 decimal places.

Madhava’s series are described in the terminology prevalent at that time. These present-day counterparts of the infinite series expressions discovered by Madhava are the following:

1                     sin x = x − x3/3! + x5/5! − x7/7! + …

2                     cos x = 1 − x2/2! + x4/4! − x6/6! + …

3                     arctan x = x − x3/3 + x5/5 − x7/7 + …

4                     π/4 = 1 − 1/3 + 1/5 − 1/7 + …

Madhava also laid the foundations for the development of calculus, which were further developed by his successors. Madhava developed some components of calculus such as differentiation, term-by-term integration, iterative methods for solutions of non-linear equations, and the theory that the area under a curve is its integral.
and
Sridharacharya ( 750 CE, India , Bengal ) was an Indian mathematician, Sanskrit pandit and philosopher.

He was born in Bhurishresti village (at present day Hughli) in the 8th Century AD.
His father's name was Baladev Acharya and his mother's name was Acchoka bai.
His father was a Sanskrit pandit.

He was known for 2 treatises:
Trisatika (nit sometimes called the Patiganitasara) and the Patiganita.
His major work Patiganitasara was named Trisatika because it was written in three hundred slokas.

The book discusses counting of numbers, measures, natural number, multiplication, division, zero, squares, cubes, fraction, rule of three, interest- calculation, joint business or partnership and mensurations.

He gave an exposition on the zero.
He wrote, "
If zero is added to any number, the sum is the same number;
if zero is subtracted from any number, the number remains unchanged; if zero is multiplied by any number, the product is zero".

In the case of dividing a fraction he has found out the method of multiplying the fraction by the reciprocal of the divisor.
He wrote on the practical applications of algebra.

He separated algebra from arithmetic
He was one of the first to give a formula for solving quadratic equations.

Derivation:
ax^{2}+bx+c=0
Multiply both sides by 4a,
4a^{2}x^{2}+4abx+4ac=0
Subtract 4ac from both sides
4a^{2}x^{2}+4abx=-4ac
Add  b^{2} to both sides,
(m+n)^{2}=m^{2}+2mn+n^{2}
Complete the square on the left side,
 (2ax+b)^{2}=b^{2}-4ac={D}
Take square roots,
and many more....

These were taken to Europe by Jesuits. However two centuries were needed before Europeans could understand and develop them into science and mathematics as we know it today.

So next time somebody ridicules ancient Indian science, tell them that European science is actually a gift from India.
🙏🙏
(Written by Amartya Talukdar)
16 October 2016.                              One more phantom

Modi's recent deal with Zuckerberg in discovering internet.org is one more phantom for the poor people of India.  Earlier Modi made national banks open accounts with zero balance for millions of poor people.  To date, their accounts remain with the same balance.  So shall be the dream of internet.org to provide a job for every poor Indian who opens a Facebook account to get access to internet.org.  We in India may not be capable of understanding the Ethiopian dream of zuckerberg who is already running into losses from Facebook.  How come the so called intelligent American Indians who have become fat with their affluence on account of their residence in US dont care to read between the lines.

Sunday, October 15, 2017

ARJUN REDDY
Watched the above titled Telugu movie today.it is different and distinct from the usual run of the mill Telugu movies.
Vijay's performance as a brilliant surgeon with obsessive psychosis is UNMATCHABLE.he literally lived in the character of Arjun Reddy.the so called obscenity ,talked about by zealous critics is not felt at any time.no doubt the story line is another version of "love triumphs against all odds", narrated  through background of medicos.  16 October 2017.
It is a twisted formula commercial full length Telugu movie made into a short film with a sprinkling of the waveries of today's IT youngsters.but all the actors performed well Satya and her friend are better looking than our imported heroines in tollywood.rating 3/5.
Jnanapeeth awardee Dr ravuri bharadwaja addressing the audience.

Thursday, October 12, 2017

"BUDDHA IN TRAFFIC JAM.".       The above movie starring anupam kher,arunodayasingh of maachis fame and pallavi joshi,directed by agnihotri with the ELITE management school ISB Hyderabad as its backdrop is an EXTRA  ORDINARY  film,relevant to the present days,pooh. - poohing many myths about armed revolution,adherence to isms etc.          ......         It also has a strong and clear message to the talented profs of ELITE magement schools to inspire their students to come up with plans to empower the downtrodden ,using latest tech and save them from the hurdles created by the existing establishment.the movie is critical of the apathy displayed by the rulers,public in general and teachers in blazing a new trail.    The movies ends with: " Revolution is not a        Dinner party." A L Mohan,October 12,2016.

Friday, October 6, 2017

   06 October 2017.
Ka Sera Sera.
we do come across famous eateries,movie theatres,branded utility articles etc vanish from the scene  after few years of unmatched FAME.
Those who hail from vizag ,Hotel Ooty,komala Vilas,select talkies,Minerva theatre,Bajaj scooters,etc  can be  recalled ONLY in their memories.
Unfortunately,sds college,garividi  in a short span of five decades is on its way to remain as one's  sweet remembrance!
I am afraid,it may be the only citedal of higher learning in the country earning this DUBIOUS DISTNCTION!
I pray that the attention of the members of this group is drawn to the sorry state of the college.
Can we evolve workable alternatives to revive the institution to regain it lost GLORY or we remain content with the feeling"
"WHATEVER MAY HAPPEN,LET IT HAPPEN" ???